Septuaginta

Tobits Bog / Tôbit / Τωβιτ

Om oversættelsen: Septuaginta er den græske tradition — den som Helligånden foretrækker.

Teksten er i græske bogstaver med Unicode. Hvis man foretrækker danske bogstaver, anbefales parallelsiden: Tobits Bog.

Om bogen: Septuaginta indholder en række bøger og tekster, som ikke er med i den jødiske masoretiske teksttradition. Disse bøger accepteres af katolikker, mens protestanter regner dem for apokryfe.

Kapitler: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

Kapitel 1

1 βιβλος λογων Τωβιτ του Τωβιηλ του Ανανιηλ του Αδουηλ του Γαβαηλ εκ του σπερματος Ασιηλ εκ της φυλης Νεφθαλιμ
2 ος ηχμαλωτευθη εν ημεραις Ενεμεσσαρου του βασιλεως Ασσυριων εκ Θισβης η εστιν εκ δεξιων Κυδιως της Νεφθαλιμ εν τη Γαλιλαια υπερανω Ασηρ
3 εγω Τωβιτ οδοις αληθειας επορευομην και δικαιοσυνης πασας τας ημερας της ζωης μου και ελεημοσυνας πολλας εποιησα τοις αδελφοις μου και τω εθνει τοις συμπορευθεισιν μετ εμου εις χωραν Ασσυριων εις Νινευη
4 και οτε ημην εν τη χωρα μου εν τη γη Ισραηλ νεωτερου μου οντος πασα φυλη του Νεφθαλιμ του πατρος μου απεστη απο του οικου Ιεροσολυμων της εκλεγεισης απο πασων των φυλων Ισραηλ εις το θυσιαζειν πασας τας φυλας και ηγιασθη ο ναος της κατασκηνωσεως του υψιστου και ωκοδομηθη εις πασας τας γενεας του αιωνος
5 και πασαι αι φυλαι αι συναποστασαι εθυον τη Βααλ τη δαμαλει και ο οικος Νεφθαλιμ του πατρος μου
6 καγω μονος επορευομην πλεονακις εις Ιεροσολυμα εν ταις εορταις καθως γεγραπται παντι τω Ισραηλ εν προσταγματι αιωνιω τας απαρχας και τας δεκατας των γενηματων και τας πρωτοκουριας εχων
7 και εδιδουν αυτας τοις ιερευσιν τοις υιοις Ααρων προς το θυσιαστηριον παντων των γενηματων την δεκατην εδιδουν τοις υιοις Λευι τοις θεραπευουσιν εν Ιερουσαλημ και την δευτεραν δεκατην απεπρατιζομην και επορευομην και εδαπανων αυτα εν Ιεροσολυμοις καθ εκαστον ενιαυτον
8 και την τριτην εδιδουν οις καθηκει καθως ενετειλατο Δεββωρα η μητηρ του πατρος μου διοτι ορφανος κατελειφθην υπο του πατρος μου
9 και οτε εγενομην ανηρ ελαβον Ανναν γυναικα εκ του σπερματος της πατριας ημων και εγεννησα εξ αυτης Τωβιαν
10 και οτε ηχμαλωτισθην εις Νινευη παντες οι αδελφοι μου και οι εκ του γενους μου ησθιον εκ των αρτων των εθνων
11 εγω δε συνετηρησα την ψυχην μου μη φαγειν
12 καθοτι εμεμνημην του θεου εν ολη τη ψυχη μου
13 και εδωκεν ο υψιστος χαριν και μορφην ενωπιον Ενεμεσσαρου και ημην αυτου αγοραστης
14 και επορευομην εις την Μηδιαν και παρεθεμην Γαβαηλω τω αδελφω Γαβρια εν Ραγοις της Μηδιας αργυριου ταλαντα δεκα
15 και οτε απεθανεν Ενεμεσσαρος εβασιλευσεν Σενναχηριμ ο υιος αυτου αντ αυτου και αι οδοι αυτου ηκαταστατησαν και ουκετι ηδυνασθην πορευθηναι εις την Μηδιαν
16 και εν ταις ημεραις Ενεμεσσαρου ελεημοσυνας πολλας εποιουν τοις αδελφοις μου
17 τους αρτους μου εδιδουν τοις πεινωσιν και τα ιματια μου τοις γυμνοις και ει τινα εκ του γενους μου εθεωρουν τεθνηκοτα και ερριμμενον οπισω του τειχους Νινευη εθαπτον αυτον
18 και ει τινα απεκτεινεν Σενναχηριμ ο βασιλευς οτε ηλθεν φευγων εκ της Ιουδαιας εθαψα αυτους κλεπτων πολλους γαρ απεκτεινεν εν τω θυμω αυτου και εζητηθη υπο του βασιλεως τα σωματα και ουχ ευρεθη
19 πορευθεις δε εις των εν Νινευη υπεδειξε τω βασιλει περι εμου οτι θαπτω αυτους και εκρυβην επιγνους δε οτι ζητουμαι αποθανειν φοβηθεις ανεχωρησα
20 και διηρπαγη παντα τα υπαρχοντα μου και ου κατελειφθη μοι ουδεν πλην Αννας της γυναικος μου και Τωβιου του υιου μου
21 και ου διηλθον ημεραι πεντηκοντα εως ου απεκτειναν αυτον οι δυο υιοι αυτου και εφυγον εις τα ορη Αραρατ και εβασιλευσεν Σαχερδονος ο υιος αυτου αντ αυτου και εταξεν Αχιαχαρον τον Αναηλ υιον του αδελφου μου επι πασαν την εκλογιστιαν της βασιλειας αυτου και επι πασαν την διοικησιν
22 και ηξιωσεν Αχιαχαρος περι εμου και ηλθον εις Νινευη Αχιαχαρος δε ην ο οινοχοος και επι του δακτυλιου και διοικητης και εκλογιστης και κατεστησεν αυτον ο Σαχερδονος εκ δευτερας ην δε εξαδελφος μου

Kapitel 2

1 οτε δε κατηλθον εις τον οικον μου και απεδοθη μοι Αννα η γυνη μου και Τωβιας ο υιος μου εν τη πεντηκοστη τη εορτη η εστιν αγια επτα εβδομαδων εγενηθη αριστον καλον μοι και ανεπεσα του φαγειν
2 και εθεασαμην οψα πολλα και ειπα τω υιω μου βαδισον και αγαγε ον εαν ευρης των αδελφων ημων ενδεη ος μεμνηται του κυριου και ιδου μενω σε
3 και ελθων ειπεν πατερ εις εκ του γενους ημων εστραγγαλωμενος ερριπται εν τη αγορα
4 καγω πριν η γευσασθαι με αναπηδησας ανειλομην αυτον εις τι οικημα εως ου εδυ ο ηλιος
5 και επιστρεψας ελουσαμην και ησθιον τον αρτον μου εν λυπη
6 και εμνησθην της προφητειας Αμως καθως ειπεν στραφησονται αι εορται υμων εις πενθος και πασαι αι ευφροσυναι υμων εις θρηνον και εκλαυσα
7 και οτε εδυ ο ηλιος ωχομην και ορυξας εθαψα αυτον
8 και οι πλησιον επεγελων λεγοντες ουκετι φοβειται φονευθηναι περι του πραγματος τουτου και απεδρα και ιδου παλιν θαπτει τους νεκρους
9 και εν αυτη τη νυκτι ανελυσα θαψας και εκοιμηθην μεμιαμμενος παρα τον τοιχον της αυλης και το προσωπον μου ακαλυπτον ην
10 και ουκ ηδειν οτι στρουθια εν τω τοιχω εστιν και των οφθαλμων μου ανεωγοτων αφωδευσαν τα στρουθια θερμον εις τους οφθαλμους μου και εγενηθη λευκωματα εις τους οφθαλμους μου και επορευθην προς ιατρους και ουκ ωφελησαν με Αχιαχαρος δε ετρεφεν με εως ου επορευθη εις την Ελυμαιδα
11 και η γυνη μου Αννα ηριθευετο εν τοις γυναικειοις
12 και απεστελλε τοις κυριοις και απεδωκαν αυτη και αυτοι τον μισθον προσδοντες και εριφον
13 οτε δε ηλθεν προς με ηρξατο κραζειν και ειπα αυτη ποθεν το εριφιον μη κλεψιμαιον εστιν αποδος αυτο τοις κυριοις ου γαρ θεμιτον εστιν φαγειν κλεψιμαιον
14 η δε ειπεν δωρον δεδοται μοι επι τω μισθω και ουκ επιστευον αυτη και ελεγον αποδιδοναι αυτο τοις κυριοις και ηρυθριων προς αυτην η δε αποκριθεισα ειπεν μοι που εισιν αι ελεημοσυναι σου και αι δικαιοσυναι σου ιδου γνωστα παντα μετα σου

Kapitel 3

1 και λυπηθεις εκλαυσα και προσευξαμην μετ οδυνης λεγων
2 δικαιος ει κυριε και παντα τα εργα σου και πασαι αι οδοι σου ελεημοσυναι και αληθεια και κρισιν αληθινην και δικαιαν συ κρινεις εις τον αιωνα
3 μνησθητι μου και επιβλεψον επ εμε μη με εκδικησης ταις αμαρτιαις μου και τοις αγνοημασιν μου και των πατερων μου α ημαρτον ενωπιον σου
4 παρηκουσαν γαρ των εντολων σου εδωκας ημας εις διαρπαγην και αιχμαλωσιαν και θανατον και παραβολην ονειδισμου πασιν τοις εθνεσιν εν οις εσκορπισμεθα
5 και νυν πολλαι αι κρισεις σου εισιν αληθιναι εξ εμου ποιησαι περι των αμαρτιων μου και των πατερων μου οτι ουκ εποιησαμεν τας εντολας σου ου γαρ επορευθημεν εν αληθεια ενωπιον σου
6 και νυν κατα το αρεστον ενωπιον σου ποιησον μετ εμου επιταξον αναλαβειν το πνευμα μου οπως απολυθω και γενωμαι γη διοτι λυσιτελει μοι αποθανειν η ζην οτι ονειδισμους ψευδεις ηκουσα και λυπη εστιν πολλη εν εμοι επιταξον απολυθηναι με της αναγκης ηδη εις τον αιωνιον τοπον μη αποστρεψης το προσωπον σου απ εμου
7 εν τη αυτη ημερα συνεβη τη θυγατρι Ραγουηλ Σαρρα εν Εκβατανοις της Μηδιας και ταυτην ονειδισθηναι υπο παιδισκων πατρος αυτης
8 οτι ην δεδομενη ανδρασιν επτα και Ασμοδαυς το πονηρον δαιμονιον απεκτεινεν αυτους πριν η γενεσθαι αυτους μετ αυτης ως εν γυναιξιν και ειπαν αυτη ου συνιεις αποπνιγουσα σου τους ανδρας ηδη επτα εσχες και ενος αυτων ουκ ωνασθης
9 τι ημας μαστιγοις ει απεθαναν βαδιζε μετ αυτων μη ιδοιμεν σου υιον η θυγατερα εις τον αιωνα
10 ταυτα ακουσασα ελυπηθη σφοδρα ωστε απαγξασθαι και ειπεν μια μεν ειμι τω πατρι μου εαν ποιησω τουτο ονειδος αυτω εστιν και το γηρας αυτου καταξω μετ οδυνης εις αδου
11 και εδεηθη προς τη θυριδι και ειπεν ευλογητος ει κυριε ο θεος μου και ευλογητον το ονομα σου το αγιον και εντιμον εις τους αιωνας ευλογησαισαν σε παντα τα εργα σου εις τον αιωνα
12 και νυν κυριε τους οφθαλμους μου και το προσωπον μου εις σε δεδωκα
13 ειπον απολυσαι με απο της γης και μη ακουσαι με μηκετι ονειδισμον
14 συ γινωσκεις κυριε οτι καθαρα ειμι απο πασης αμαρτιας ανδρος
15 και ουκ εμολυνα το ονομα μου ουδε το ονομα του πατρος μου εν τη γη της αιχμαλωσιας μου μονογενης ειμι τω πατρι μου και ουχ υπαρχει αυτω παιδιον ο κληρονομησει αυτον ουδε αδελφος εγγυς ουδε υπαρχων αυτω υιος ινα συντηρησω εμαυτην αυτω γυναικα ηδη απωλοντο μοι επτα ινα τι μοι ζην και ει μη δοκει σοι αποκτειναι με επιταξον επιβλεψαι επ εμε και ελεησαι με και μηκετι ακουσαι με ονειδισμον
16 και εισηκουσθη η προσευχη αμφοτερων ενωπιον της δοξης του μεγαλου Ραφαηλ
17 και απεσταλη ιασασθαι τους δυο του Τωβιτ λεπισαι τα λευκωματα και Σαρραν την του Ραγουηλ δουναι Τωβια τω υιω Τωβιτ γυναικα και δησαι Ασμοδαυν το πονηρον δαιμονιον διοτι Τωβια επιβαλλει κληρονομησαι αυτην εν αυτω τω καιρω επιστρεψας Τωβιτ εισηλθεν εις τον οικον αυτου και Σαρρα η του Ραγουηλ κατεβη εκ του υπερωου αυτης

Kapitel 4

1 εν τη ημερα εκεινη εμνησθη Τωβιτ περι του αργυριου ου παρεθετο Γαβαηλ εν Ραγοις της Μηδιας
2 και ειπεν εν εαυτω εγω ητησαμην θανατον τι ου καλω Τωβιαν τον υιον μου ινα αυτω υποδειξω πριν αποθανειν με
3 και καλεσας αυτον ειπεν παιδιον εαν αποθανω θαψον με και μη υπεριδης την μητερα σου τιμα αυτην πασας τας ημερας της ζωης σου και ποιει το αρεστον αυτη και μη λυπησης αυτην
4 μνησθητι παιδιον οτι πολλους κινδυνους εορακεν επι σοι εν τη κοιλια οταν αποθανη θαψον αυτην παρ εμοι εν ενι ταφω
5 πασας τας ημερας παιδιον κυριου του θεου ημων μνημονευε και μη θελησης αμαρτανειν και παραβηναι τας εντολας αυτου δικαιοσυνην ποιει πασας τας ημερας της ζωης σου και μη πορευθης ταις οδοις της αδικιας
6 διοτι ποιουντος σου την αληθειαν ευοδιαι εσονται εν τοις εργοις σου
7 και πασι τοις ποιουσι την δικαιοσυνην εκ των υπαρχοντων σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην μη αποστρεψης το προσωπον σου απο παντος πτωχου και απο σου ου μη αποστραφη το προσωπον του θεου
8 ως σοι υπαρχει κατα το πληθος ποιησον εξ αυτων ελεημοσυνην εαν ολιγον σοι υπαρχη κατα το ολιγον μη φοβου ποιειν ελεημοσυνην
9 θεμα γαρ αγαθον θησαυριζεις σεαυτω εις ημεραν αναγκης
10 διοτι ελεημοσυνη εκ θανατου ρυεται και ουκ εα εισελθειν εις το σκοτος
11 δωρον γαρ αγαθον εστιν ελεημοσυνη πασι τοις ποιουσιν αυτην ενωπιον του υψιστου
12 προσεχε σεαυτω παιδιον απο πασης πορνειας και γυναικα πρωτον λαβε απο του σπερματος των πατερων σου μη λαβης γυναικα αλλοτριαν η ουκ εστιν εκ της φυλης του πατρος σου διοτι υιοι προφητων εσμεν Νωε Αβρααμ Ισαακ Ιακωβ οι πατερες ημων απο του αιωνος μνησθητι παιδιον οτι ουτοι παντες ελαβον γυναικας εκ των αδελφων αυτων και ευλογηθησαν εν τοις τεκνοις αυτων και το σπερμα αυτων κληρονομησει γην
13 και νυν παιδιον αγαπα τους αδελφους σου και μη υπερηφανευου τη καρδια σου απο των αδελφων σου και των υιων και θυγατερων του λαου σου λαβειν σεαυτω εξ αυτων γυναικα διοτι εν τη υπερηφανια απωλεια και ακαταστασια πολλη και εν τη αχρειοτητι ελαττωσις και ενδεια μεγαλη η γαρ αχρειοτης μητηρ εστιν του λιμου
14 μισθος παντος ανθρωπου ος εαν εργασηται παρα σοι μη αυλισθητω αλλα αποδος αυτω παραυτικα και εαν δουλευσης τω θεω αποδοθησεται σοι προσεχε σεαυτω παιδιον εν πασι τοις εργοις σου και ισθι πεπαιδευμενος εν παση αναστροφη σου
15 και ο μισεις μηδενι ποιησης οινον εις μεθην μη πιης και μη πορευθητω μετα σου μεθη εν τη οδω σου
16 εκ του αρτου σου διδου πεινωντι και εκ των ιματιων σου τοις γυμνοις παν ο εαν περισσευση σοι ποιει ελεημοσυνην και μη φθονεσατω σου ο οφθαλμος εν τω ποιειν σε ελεημοσυνην
17 εκχεον τους αρτους σου επι τον ταφον των δικαιων και μη δως τοις αμαρτωλοις
18 συμβουλιαν παρα παντος φρονιμου ζητησον και μη καταφρονησης επι πασης συμβουλιας χρησιμης
19 και εν παντι καιρω ευλογει κυριον τον θεον και παρ αυτου αιτησον οπως αι οδοι σου ευθειαι γενωνται και πασαι αι τριβοι και βουλαι ευοδωθωσιν διοτι παν εθνος ουκ εχει βουλην αλλα αυτος ο κυριος διδωσιν παντα τα αγαθα και ον εαν θελη ταπεινοι καθως βουλεται και νυν παιδιον μνημονευε των εντολων μου και μη εξαλειφθητωσαν εκ της καρδιας σου
20 και νυν υποδεικνυω σοι τα δεκα ταλαντα του αργυριου α παρεθεμην Γαβαηλω τω του Γαβρια εν Ραγοις της Μηδιας
21 και μη φοβου παιδιον οτι επτωχευσαμεν υπαρχει σοι πολλα εαν φοβηθης τον θεον και αποστης απο πασης αμαρτιας και ποιησης το αρεστον ενωπιον αυτου

Kapitel 5

1 και αποκριθεις Τωβιας ειπεν αυτω πατερ ποιησω παντα οσα εντεταλσαι μοι
2 αλλα πως δυνησομαι λαβειν το αργυριον και ου γινωσκω αυτον
3 και εδωκεν αυτω το χειρογραφον και ειπεν αυτω ζητησον σεαυτω ανθρωπον ος συμπορευσεται σοι και δωσω αυτω μισθον εως ζω και λαβε πορευθεις το αργυριον
4 και επορευθη ζητησαι ανθρωπον και ευρεν τον Ραφαηλ ος ην αγγελος και ουκ ηδει
5 και ειπεν αυτω ει δυναμαι πορευθηναι μετα σου εν Ραγοις της Μηδιας και ει εμπειρος ει των τοπων
6 και ειπεν αυτω ο αγγελος πορευσομαι μετα σου και της οδου εμπειρω και παρα Γαβαηλ τον αδελφον ημων ηυλισθην
7 και ειπεν αυτω Τωβιας υπομεινον με και ερω τω πατρι μου
8 και ειπεν αυτω πορευου και μη χρονισης
9 και εισελθων ειπεν τω πατρι ιδου ευρηκα ος συμπορευσεται μοι ο δε ειπεν φωνησον αυτον προς με ινα επιγνω ποιας φυλης εστιν και ει πιστος του πορευθηναι μετα σου
10 και εκαλεσεν αυτον και εισηλθεν και ησπασαντο αλληλους
11 και ειπεν αυτω Τωβιτ αδελφε εκ ποιας φυλης και εκ ποιας πατριδος συ ει υποδειξον μοι
12 και ειπεν αυτω φυλην και πατριαν συ ζητεις η μισθιον ος συμπορευσεται μετα του υιου σου και ειπεν αυτω Τωβιτ βουλομαι αδελφε επιγνωναι το γενος σου και το ονομα
13 ο δε ειπεν εγω Αζαριας Ανανιου του μεγαλου των αδελφων σου
14 και ειπεν αυτω υγιαινων ελθοις αδελφε και μη μοι οργισθης οτι εζητησα την φυλην σου και την πατριαν σου επιγνωναι και συ τυγχανεις αδελφος μου εκ της καλης και αγαθης γενεας επεγινωσκον γαρ εγω Ανανιαν και Ιαθαν τους υιους Σεμειου του μεγαλου ως επορευομεθα κοινως εις Ιεροσολυμα προσκυνειν αναφεροντες τα πρωτοτοκα και τας δεκατας των γενηματων και ουκ επλανηθησαν εν τη πλανη των αδελφων ημων εκ ριζης καλης ει αδελφε
15 αλλ ειπον μοι τινα σοι εσομαι μισθον διδοναι δραχμην της ημερας και τα δεοντα σοι ως και τω υιω μου
16 και ετι προσθησω σοι επι τον μισθον εαν υγιαινοντες επιστρεψητε
17 και ευδοκησαν ουτως και ειπεν προς Τωβιαν ετοιμος γινου προς την οδον και ευοδωθειητε και ητοιμασεν ο υιος αυτου τα προς την οδον και ειπεν αυτω ο πατηρ αυτου πορευου μετα του ανθρωπου ο δε εν τω ουρανω οικων θεος ευοδωσει την οδον υμων και ο αγγελος αυτου συμπορευθητω υμιν και εξηλθαν αμφοτεροι απελθειν και ο κυων του παιδαριου μετ αυτων
18 εκλαυσεν δε Αννα η μητηρ αυτου και ειπεν προς Τωβιτ τι εξαπεστειλας το παιδιον ημων η ουχι η ραβδος της χειρος ημων εστιν εν τω εισπορευεσθαι αυτον και εκπορευεσθαι ενωπιον ημων
19 αργυριον τω αργυριω μη φθασαι αλλα περιψημα του παιδιου ημων γενοιτο
20 ως γαρ δεδοται ημιν ζην παρα του κυριου τουτο ικανον ημιν υπαρχει
21 και ειπεν αυτη Τωβιτ μη λογον εχε αδελφη υγιαινων ελευσεται και οι οφθαλμοι σου οψονται αυτον
22 αγγελος γαρ αγαθος συμπορευσεται αυτω και ευοδωθησεται η οδος αυτου και υποστρεψει υγιαινων
23 και επαυσατο κλαιουσα

Kapitel 6

1 οι δε πορευομενοι την οδον ηλθον εσπερας επι τον Τιγριν ποταμον και ηυλιζοντο εκει
2 το δε παιδαριον κατεβη περικλυσασθαι και ανεπηδησεν ιχθυς απο του ποταμου και εβουληθη καταπιειν το παιδαριον
3 ο δε αγγελος ειπεν αυτω επιλαβου του ιχθυος και εκρατησεν τον ιχθυν το παιδαριον και ανεβαλεν αυτον επι την γην
4 και ειπεν αυτω ο αγγελος ανατεμε τον ιχθυν και λαβων την καρδιαν και το ηπαρ και την χολην θες ασφαλως
5 και εποιησεν το παιδαριον ως ειπεν αυτω ο αγγελος τον δε ιχθυν οπτησαντες εφαγον
6 και ωδευον αμφοτεροι εως ηγγισαν εν Εκβατανοις
7 και ειπεν το παιδαριον τω αγγελω Αζαρια αδελφε τι εστιν το ηπαρ και η καρδια και η χολη του ιχθυος
8 και ειπεν αυτω η καρδια και το ηπαρ εαν τινα οχλη δαιμονιον η πνευμα πονηρον ταυτα δει καπνισαι ενωπιον ανθρωπου η γυναικος και ουκετι ου μη οχληθη
9 η δε χολη εγχρισαι ανθρωπον ος εχει λευκωματα εν τοις οφθαλμοις και ιαθησεται
10 ως δε προσηγγισαν τη Ραγη
11 ειπεν ο αγγελος τω παιδαριω αδελφε σημερον αυλισθησομεθα παρα Ραγουηλ και αυτος συγγενης σου εστιν και εστιν αυτω θυγατηρ μονογενης ονοματι Σαρρα
12 λαλησω περι αυτης του δοθηναι σοι αυτην εις γυναικα οτι σοι επιβαλλει η κληρονομια αυτης και συ μονος ει εκ του γενους αυτης και το κορασιον καλον και φρονιμον εστιν
13 και νυν ακουσον μου και λαλησω τω πατρι αυτης και οταν υποστρεψωμεν εκ Ραγων ποιησομεν τον γαμον διοτι επισταμαι Ραγουηλ οτι ου μη δω αυτην ανδρι ετερω κατα τον νομον Μωυση η οφειλεσει θανατον οτι την κληρονομιαν σοι καθηκει λαβειν η παντα ανθρωπον
14 τοτε ειπεν το παιδαριον τω αγγελω Αζαρια αδελφε ακηκοα εγω το κορασιον δεδοσθαι επτα ανδρασιν και παντας εν τω νυμφωνι απολωλοτας
15 και νυν εγω μονος ειμι τω πατρι και φοβουμαι μη εισελθων αποθανω καθως και οι προτεροι οτι δαιμονιον φιλει αυτην ο ουκ αδικει ουδενα πλην των προσαγοντων αυτη και νυν εγω φοβουμαι μη αποθανω και καταξω την ζωην του πατρος μου και της μητρος μου μετ οδυνης επ εμοι εις τον ταφον αυτων και υιος ετερος ουχ υπαρχει αυτοις ος θαψει αυτους
16 ειπεν δε αυτω ο αγγελος ου μεμνησαι των λογων ων ενετειλατο σοι ο πατηρ σου υπερ του λαβειν σε γυναικα εκ του γενους σου και νυν ακουσον μου αδελφε διοτι σοι εσται εις γυναικα και του δαιμονιου μηδενα λογον εχε οτι την νυκτα ταυτην δοθησεται σοι αυτη εις γυναικα
17 και εαν εισελθης εις τον νυμφωνα λημψη τεφραν θυμιαματων και επιθησεις απο της καρδιας και του ηπατος του ιχθυος και καπνισεις και οσφρανθησεται το δαιμονιον και φευξεται και ουκ επανελευσεται τον αιωνα του αιωνος
18 οταν δε προσπορευη αυτη εγερθητε αμφοτεροι και βοησατε προς τον ελεημονα θεον και σωσει υμας και ελεησει μη φοβου οτι σοι αυτη ητοιμασμενη ην απο του αιωνος και συ αυτην σωσεις και πορευσεται μετα σου και υπολαμβανω οτι σοι εσται εξ αυτης παιδια
19 και ως ηκουσεν Τωβιας ταυτα εφιλησεν αυτην και η ψυχη αυτου εκολληθη αυτη σφοδρα

Kapitel 7

1 και ηλθον εις Εκβατανα και παρεγενοντο εις την οικιαν Ραγουηλ Σαρρα δε υπηντησεν αυτοις και εχαιρετισεν αυτους και αυτοι αυτην και εισηγαγεν αυτους εις την οικιαν
2 και ειπεν Ραγουηλ Εδνα τη γυναικι αυτου ως ομοιος ο νεανισκος Τωβιτ τω ανεψιω μου
3 και ηρωτησεν αυτους Ραγουηλ ποθεν εστε αδελφοι και ειπαν αυτω εκ των υιων Νεφθαλι των αιχμαλωτων εν Νινευη
4 και ειπεν αυτοις γινωσκετε Τωβιτ τον αδελφον ημων οι δε ειπαν γινωσκομεν
5 και ειπεν αυτοις υγιαινει οι δε ειπαν και ζη και υγιαινει και ειπεν Τωβιας πατηρ μου εστιν
6 και ανεπηδησεν Ραγουηλ και κατεφιλησεν αυτον και εκλαυσε και ευλογησεν αυτον και ειπεν αυτω ο του καλου και αγαθου ανθρωπου και ακουσας οτι Τωβιτ απωλεσεν τους οφθαλμους αυτου ελυπηθη και εκλαυσεν
7 και Εδνα η γυνη αυτου και Σαρρα η θυγατηρ αυτου εκλαυσαν και υπεδεξαντο αυτους προθυμως
8 και εθυσαν κριον προβατων και παρεθηκαν οψα πλειονα
9 ειπεν δε Τωβιας τω Ραφαηλ Αζαρια αδελφε λαλησον υπερ ων ελεγες εν τη πορεια και τελεσθητω το πραγμα
10 και μετεδωκεν τον λογον τω Ραγουηλ και ειπεν Ραγουηλ προς Τωβιαν φαγε και πιε και ηδεως γινου σοι γαρ καθηκει το παιδιον μου λαβειν πλην υποδειξω σοι την αληθειαν
11 εδωκα το παιδιον μου επτα ανδρασιν και οποτε εαν εισεπορευοντο προς αυτην απεθνησκοσαν υπο την νυκτα αλλα το νυν εχων ηδεως γινου
12 και ειπεν Τωβιας ου γευσομαι ουδεν ωδε εως αν στησητε και σταθητε προς με και ειπεν Ραγουηλ κομιζου αυτην απο του νυν κατα την κρισιν συ δε αδελφος ει αυτης και αυτη σου εστιν ο δε ελεημων θεος ευοδωσει υμιν τα καλλιστα
13 και εκαλεσεν Σαρραν την θυγατερα αυτου και λαβων της χειρος αυτης παρεδωκεν αυτην τω Τωβια γυναικα και ειπεν ιδου κατα τον νομον Μωυσεως κομιζου αυτην και απαγε προς τον πατερα σου και ευλογησεν αυτους
14 και εκαλεσεν Εδναν την γυναικα αυτου και λαβων βιβλιον εγραψεν συγγραφην και εσφραγισαντο και ηρξαντο εσθιειν
15 και εκαλεσεν Ραγουηλ Εδναν την γυναικα αυτου και ειπεν αυτη αδελφη ετοιμασον το ετερον ταμιειον και εισαγαγε αυτην
16 και εποιησεν ως ειπεν και εισηγαγεν αυτην εκει και εκλαυσεν και απεδεξατο τα δακρυα της θυγατρος αυτης και ειπεν αυτη
17 θαρσει τεκνον ο κυριος του ουρανου και της γης δωη σοι χαριν αντι της λυπης σου ταυτης θαρσει θυγατερ

Kapitel 8

1 οτε δε συνετελεσαν δειπνουντες εισηγαγον Τωβιαν προς αυτην
2 ο δε πορευομενος εμνησθη των λογων Ραφαηλ και ελαβεν την τεφραν των θυμιαματων και επεθηκεν την καρδιαν του ιχθυος και το ηπαρ και εκαπνισεν
3 οτε δε ωσφρανθη το δαιμονιον της οσμης εφυγεν εις τα ανωτατα Αιγυπτου και εδησεν αυτο ο αγγελος
4 ως δε συνεκλεισθησαν αμφοτεροι ανεστη Τωβιας απο της κλινης και ειπεν αναστηθι αδελφη και προσευξωμεθα ινα ημας ελεηση ο κυριος
5 και ηρξατο Τωβιας λεγειν ευλογητος ει ο θεος των πατερων ημων και ευλογητον το ονομα σου το αγιον και ενδοξον εις τους αιωνας ευλογησατωσαν σε οι ουρανοι και πασαι αι κτισεις σου
6 συ εποιησας Αδαμ και εδωκας αυτω βοηθον Ευαν στηριγμα την γυναικα αυτου εκ τουτων εγενηθη το ανθρωπων σπερμα συ ειπας ου καλον ειναι τον ανθρωπον μονον ποιησωμεν αυτω βοηθον ομοιον αυτω
7 και νυν κυριε ου δια πορνειαν εγω λαμβανω την αδελφην μου ταυτην αλλ επ αληθειας επιταξον ελεησαι με και ταυτη συγκαταγηρασαι
8 και ειπεν μετ αυτου αμην
9 και εκοιμηθησαν αμφοτεροι την νυκτα
10 και αναστας Ραγουηλ επορευθη και ωρυξεν ταφον λεγων μη και ουτος αποθανη
11 και ηλθεν Ραγουηλ εις την οικιαν εαυτου
12 και ειπεν Εδνα τη γυναικι αυτου αποστειλον μιαν των παιδισκων και ιδετωσαν ει ζη ει δε μη ινα θαψωμεν αυτον και μηδεις γνω
13 και εισηλθεν η παιδισκη ανοιξασα την θυραν και ευρεν τους δυο καθευδοντας
14 και εξελθουσα απηγγειλεν αυτοις οτι ζη
15 και ευλογησεν Ραγουηλ τον θεον λεγων ευλογητος ει συ ο θεος εν παση ευλογια καθαρα και αγια και ευλογειτωσαν σε οι αγιοι σου και πασαι αι κτισεις σου και παντες οι αγγελοι σου και οι εκλεκτοι σου ευλογειτωσαν σε εις παντας τους αιωνας
16 ευλογητος ει οτι ηυφρανας με και ουκ εγενετο μοι καθως υπενοουν αλλα κατα το πολυ ελεος σου εποιησας μεθ ημων
17 ευλογητος ει οτι ηλεησας δυο μονογενεις ποιησον αυτοις δεσποτα ελεος συντελεσον την ζωην αυτων εν υγιεια μετα ευφροσυνης και ελεους
18 εκελευσεν δε τοις οικεταις χωσαι τον ταφον
19 και εποιησεν αυτοις γαμον ημερων δεκα τεσσαρων
20 και ειπεν αυτω Ραγουηλ πριν η συντελεσθηναι τας ημερας του γαμου ενορκως μη εξελθειν αυτον εαν μη πληρωθωσιν αι δεκα τεσσαρες ημεραι του γαμου
21 και τοτε λαβοντα το ημισυ των υπαρχοντων αυτου πορευεσθαι μετα υγιειας προς τον πατερα και τα λοιπα οταν αποθανω και η γυνη μου

Kapitel 9

1 και εκαλεσεν Τωβιας τον Ραφαηλ και ειπεν αυτω
2 Αζαρια αδελφε λαβε μετα σεαυτου παιδα και δυο καμηλους και πορευθητι εν Ραγοις της Μηδιας παρα Γαβαηλ και κομισαι μοι το αργυριον και αυτον αγε εις τον γαμον
3 διοτι ομωμοκεν Ραγουηλ μη εξελθειν με
4 και ο πατηρ μου αριθμει τας ημερας και εαν χρονισω μεγα οδυνηθησεται λιαν
5 και επορευθη Ραφαηλ και ηυλισθη παρα Γαβαηλω και εδωκεν αυτω το χειρογραφον ος δε προηνεγκεν τα θυλακια εν ταις σφραγισιν και εδωκεν αυτω
6 και ωρθρευσαν κοινως και ηλθοσαν εις τον γαμον και ευλογησεν Τωβιας την γυναικα αυτου

Kapitel 10

1 και Τωβιτ ο πατηρ αυτου ελογιζετο εκαστης ημερας και ως επληρωθησαν αι ημεραι της πορειας και ουκ ηρχοντο
2 ειπεν μηποτε κατησχυνται η μηποτε απεθανεν Γαβαηλ και ουδεις διδωσιν αυτω το αργυριον
3 και ελυπειτο λιαν
4 ειπεν δε αυτω η γυνη απωλετο το παιδιον διοτι κεχρονικεν και ηρξατο θρηνειν αυτον και ειπεν
5 ου μελει μοι τεκνον οτι αφηκα σε το φως των οφθαλμων μου
6 και Τωβιτ λεγει αυτη σιγα μη λογον εχε υγιαινει
7 και ειπεν αυτω σιγα μη πλανα με απωλετο το παιδιον μου και επορευετο καθ ημεραν εις την οδον εξω οιας απηλθεν ημερας τε αρτον ουκ ησθιεν τας δε νυκτας ου διελιμπανεν θρηνουσα Τωβιαν τον υιον αυτης εως ου συνετελεσθησαν αι δεκα τεσσαρες ημεραι του γαμου ας ωμοσεν Ραγουηλ ποιησαι αυτον εκει
8 ειπεν δε Τωβιας τω Ραγουηλ εξαποστειλον με οτι ο πατηρ μου και η μητηρ μου ουκετι ελπιζουσιν οψεσθαι με
9 ειπεν δε αυτω ο πενθερος αυτου μεινον παρ εμοι καγω εξαποστελω προς τον πατερα σου και δηλωσουσιν αυτω τα κατα σε και Τωβιας λεγει ουχι αλλα εξαποστειλον με προς τον πατερα μου
10 αναστας δε Ραγουηλ εδωκεν αυτω Σαρραν την γυναικα αυτου και τα ημισυ των υπαρχοντων σωματα και κτηνη και αργυριον
11 και ευλογησας αυτους εξαπεστειλεν λεγων ευοδωσει υμας τεκνα ο θεος του ουρανου προ του με αποθανειν
12 και ειπεν τη θυγατρι αυτου τιμα τους πενθερους σου αυτοι νυν γονεις σου εισιν ακουσαιμι σου ακοην καλην και εφιλησεν αυτην
13 και Εδνα ειπεν προς Τωβιαν αδελφε αγαπητε αποκαταστησαι σε ο κυριος του ουρανου και δωη μοι ιδειν σου παιδια εκ Σαρρας της θυγατρος μου ινα ευφρανθω ενωπιον του κυριου και ιδου παρατιθεμαι σοι την θυγατερα μου εν παρακαταθηκη μη λυπησης αυτην
14 μετα ταυτα επορευετο Τωβιας ευλογων τον θεον οτι ευοδωσεν την οδον αυτου και κατευλογει Ραγουηλ και Εδναν την γυναικα αυτου

Kapitel 11

1 και επορευετο μεχρις ου εγγισαι αυτους εις Νινευη και ειπεν Ραφαηλ προς Τωβιαν
2 ου γινωσκεις αδελφε πως αφηκας τον πατερα σου
3 προδραμωμεν εμπροσθεν της γυναικος σου και ετοιμασωμεν την οικιαν
4 λαβε δε παρα χειρα την χολην του ιχθυος και επορευθησαν και συνηλθεν ο κυων οπισθεν αυτων
5 και Αννα εκαθητο περιβλεπομενη εις την οδον τον παιδα αυτης
6 και προσενοησεν αυτον ερχομενον και ειπεν τω πατρι αυτου ιδου ο υιος σου ερχεται και ο ανθρωπος ο πορευθεις μετ αυτου
7 και Ραφαηλ ειπεν επισταμαι εγω οτι ανοιξει τους οφθαλμους ο πατηρ σου
8 συ ουν εγχρισον την χολην εις τους οφθαλμους αυτου και δηχθεις διατριψει και αποβαλει τα λευκωματα και οψεται σε
9 και προσδραμουσα Αννα επεπεσεν επι τον τραχηλον του υιου αυτης και ειπεν αυτω ειδον σε παιδιον απο του νυν αποθανουμαι και εκλαυσαν αμφοτεροι
10 και Τωβιτ εξηρχετο προς την θυραν και προσεκοπτεν ο δε υιος προσεδραμεν αυτω
11 και επελαβετο του πατρος αυτου και προσεπασεν την χολην επι τους οφθαλμους του πατρος αυτου λεγων θαρσει πατερ
12 ως δε συνεδηχθησαν διετριψε τους οφθαλμους αυτου και ελεπισθη απο των κανθων των οφθαλμων αυτου τα λευκωματα
13 και ιδων τον υιον αυτου επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσεν και ειπεν
14 ευλογητος ει ο θεος και ευλογητον το ονομα σου εις τους αιωνας και ευλογημενοι παντες οι αγιοι σου αγγελοι οτι εμαστιγωσας και ηλεησας με ιδου βλεπω Τωβιαν τον υιον μου
15 και εισηλθεν ο υιος αυτου χαιρων και απηγγειλεν τω πατρι αυτου τα μεγαλεια τα γενομενα αυτω εν τη Μηδια
16 και εξηλθεν Τωβιτ εις συναντησιν τη νυμφη αυτου χαιρων και ευλογων τον θεον προς τη πυλη Νινευη και εθαυμαζον οι θεωρουντες αυτον πορευομενον οτι εβλεψεν και Τωβιτ εξωμολογειτο ενωπιον αυτων οτι ηλεησεν αυτον ο θεος
17 και ως ηγγισεν Τωβιτ Σαρρα τη νυμφη αυτου κατευλογησεν αυτην λεγων ελθοις υγιαινουσα θυγατερ ευλογητος ο θεος ος ηγαγεν σε προς ημας και ο πατηρ σου και η μητηρ σου
18 και εγενετο χαρα πασι τοις εν Νινευη αδελφοις αυτου
19 και παρεγενετο Αχιαχαρος και Νασβας ο εξαδελφος αυτου και ηχθη ο γαμος Τωβια μετ ευφροσυνης επτα ημερας

Kapitel 12

1 και εκαλεσεν Τωβιτ Τωβιαν τον υιον αυτου και ειπεν αυτω ορα τεκνον μισθον τω ανθρωπω τω συνελθοντι σοι και προσθειναι αυτω δει
2 και ειπεν αυτω πατερ ου βλαπτομαι δους αυτω το ημισυ ων ενηνοχα
3 οτι με αγειοχεν σοι υγιη και την γυναικα μου εθεραπευσεν και το αργυριον μου ηνεγκεν και σε ομοιως εθεραπευσεν
4 και ειπεν ο πρεσβυτης δικαιουται αυτω
5 και εκαλεσεν τον αγγελον και ειπεν αυτω λαβε το ημισυ παντων ων ενηνοχατε
6 τοτε καλεσας τους δυο κρυπτως ειπεν αυτοις ευλογειτε τον θεον και αυτω εξομολογεισθε μεγαλωσυνην διδοτε αυτω και εξομολογεισθε ενωπιον παντων των ζωντων περι ων εποιησεν μεθ υμων αγαθον το ευλογειν τον θεον και υψουν το ονομα αυτου τους λογους των εργων του θεου εντιμως υποδεικνυοντες και μη οκνειτε εξομολογεισθαι αυτω
7 μυστηριον βασιλεως καλον κρυψαι τα δε εργα του θεου ανακαλυπτειν ενδοξως αγαθον ποιησατε και κακον ουχ ευρησει υμας
8 αγαθον προσευχη μετα νηστειας και ελεημοσυνης και δικαιοσυνης αγαθον το ολιγον μετα δικαιοσυνης η πολυ μετα αδικιας καλον ποιησαι ελεημοσυνην η θησαυρισαι χρυσιον
9 ελεημοσυνη γαρ εκ θανατου ρυεται και αυτη αποκαθαριει πασαν αμαρτιαν οι ποιουντες ελεημοσυνας και δικαιοσυνας πλησθησονται ζωης
10 οι δε αμαρτανοντες πολεμιοι εισιν της εαυτων ζωης
11 ου μη κρυψω αφ υμων παν ρημα ειρηκα δη μυστηριον βασιλεως κρυψαι καλον τα δε εργα του θεου ανακαλυπτειν ενδοξως
12 και νυν οτε προσηυξω συ και η νυμφη σου Σαρρα εγω προσηγαγον το μνημοσυνον της προσευχης υμων ενωπιον του αγιου και οτε εθαπτες τους νεκρους ωσαυτως συμπαρημην σοι
13 και οτε ουκ ωκνησας αναστηναι και καταλιπειν το αριστον σου οπως απελθων περιστειλης τον νεκρον ουκ ελαθες με αγαθοποιων αλλα συν σοι ημην
14 και νυν απεστειλεν με ο θεος ιασασθαι σε και την νυμφην σου Σαρραν
15 εγω ειμι Ραφαηλ εις εκ των επτα αγιων αγγελων οι προσαναφερουσιν τας προσευχας των αγιων και εισπορευονται ενωπιον της δοξης του αγιου
16 και εταραχθησαν οι δυο και επεσον επι προσωπον οτι εφοβηθησαν
17 και ειπεν αυτοις μη φοβεισθε ειρηνη υμιν εσται τον δε θεον ευλογειτε εις τον αιωνα
18 οτι ου τη εμαυτου χαριτι αλλα τη θελησει του θεου ημων ηλθον οθεν ευλογειτε αυτον εις τον αιωνα
19 πασας τας ημερας ωπτανομην υμιν και ουκ εφαγον ουδε επιον αλλα ορασιν υμεις εθεωρειτε
20 και νυν εξομολογεισθε τω θεω διοτι αναβαινω προς τον αποστειλαντα με και γραψατε παντα τα συντελεσθεντα εις βιβλιον
21 και ανεστησαν και ουκετι ειδον αυτον
22 και εξωμολογουντο τα εργα τα μεγαλα και θαυμαστα του θεου και ως ωφθη αυτοις ο αγγελος κυριου

Kapitel 13

1 και Τωβιτ εγραψεν προσευχην εις αγαλλιασιν και ειπεν
2 ευλογητος ο θεος ο ζων εις τους αιωνας και η βασιλεια αυτου οτι αυτος μαστιγοι και ελεα καταγει εις αδην και αναγει και ουκ εστιν ος εκφευξεται την χειρα αυτου
3 εξομολογεισθε αυτω οι υιοι Ισραηλ ενωπιον των εθνων οτι αυτος διεσπειρεν ημας εν αυτοις
4 εκει υποδειξατε την μεγαλωσυνην αυτου υψουτε αυτον ενωπιον παντος ζωντος καθοτι αυτος κυριος ημων και θεος αυτος πατηρ ημων εις παντας τους αιωνας
5 και μαστιγωσει ημας εν ταις αδικιαις ημων και παλιν ελεησει και συναξει ημας εκ παντων των εθνων ου εαν σκορπισθητε εν αυτοις
6 εαν επιστρεψητε προς αυτον εν ολη καρδια υμων και εν ολη τη ψυχη ποιησαι ενωπιον αυτου αληθειαν τοτε επιστρεψει προς υμας και ου μη κρυψη το προσωπον αυτου αφ υμων
7 και θεασασθε α ποιησει μεθ υμων και εξομολογησασθε αυτω εν ολω τω στοματι υμων και ευλογησατε τον κυριον της δικαιοσυνης και υψωσατε τον βασιλεα των αιωνων
8 εγω εν τη γη της αιχμαλωσιας μου εξομολογουμαι αυτω και δεικνυω την ισχυν και την μεγαλωσυνην αυτου εθνει αμαρτωλων επιστρεψατε αμαρτωλοι και ποιησατε δικαιοσυνην ενωπιον αυτου τις γινωσκει ει θελησει υμας και ποιησει ελεημοσυνην υμιν
9 τον θεον μου υψω και η ψυχη μου τον βασιλεα του ουρανου και αγαλλιασεται την μεγαλωσυνην αυτου
10 λεγετωσαν παντες και εξομολογεισθωσαν αυτω εν Ιεροσολυμοις Ιεροσολυμα πολις αγια μαστιγωσει επι τα εργα των υιων σου και παλιν ελεησει τους υιους των δικαιων
11 εξομολογου τω κυριω αγαθως και ευλογει τον βασιλεα των αιωνων ινα παλιν η σκηνη αυτου οικοδομηθη σοι μετα χαρας
12 και ευφραναι εν σοι τους αιχμαλωτους και αγαπησαι εν σοι τους ταλαιπωρους εις πασας τας γενεας του αιωνος
13 εθνη πολλα μακροθεν ηξει προς το ονομα κυριου του θεου δωρα εν χερσιν εχοντες και δωρα τω βασιλει του ουρανου γενεαι γενεων δωσουσιν σοι αγαλλιαμα
14 επικαταρατοι παντες οι μισουντες σε ευλογημενοι εσονται παντες οι αγαπωντες σε εις τον αιωνα
15 χαρηθι και αγαλλιασαι επι τοις υιοις των δικαιων οτι συναχθησονται και ευλογησουσιν τον κυριον των δικαιων ω μακαριοι οι αγαπωντες σε χαρησονται επι τη ειρηνη σου
16 μακαριοι οσοι ελυπηθησαν επι πασαις ταις μαστιξιν σου οτι επι σοι χαρησονται θεασαμενοι πασαν την δοξαν σου και ευφρανθησονται εις τον αιωνα η ψυχη μου ευλογειτω τον θεον τον βασιλεα τον μεγαν
17 οτι οικοδομηθησεται Ιερουσαλημ σαπφειρω και σμαραγδω και λιθω εντιμω τα τειχη σου και οι πυργοι και οι προμαχωνες εν χρυσιω καθαρω και αι πλατειαι Ιερουσαλημ βηρυλλω και ανθρακι και λιθω εκ Σουφιρ ψηφολογηθησονται
18 και ερουσιν πασαι αι ρυμαι αυτης αλληλουια και αινεσουσιν λεγοντες ευλογητος ο θεος ος υψωσεν παντας τους αιωνας

Kapitel 14

1 και επαυσατο εξομολογουμενος Τωβιτ
2 και ην ετων πεντηκοντα οκτω οτε απωλεσεν τας οψεις και μετα ετη οκτω ανεβλεψεν και εποιει ελεημοσυνας και προσεθετο φοβεισθαι κυριον τον θεον και εξομολογεισθαι αυτω
3 μεγαλως δε εγηρασεν και εκαλεσεν τον υιον αυτου και τους υιους αυτου και ειπεν αυτω τεκνον λαβε τους υιους σου ιδου γεγηρακα και προς το αποτρεχειν εκ του ζην ειμι
4 απελθε εις την Μηδιαν τεκνον οτι πεπεισμαι οσα ελαλησεν Ιωνας ο προφητης περι Νινευη οτι καταστραφησεται εν δε τη Μηδια εσται ειρηνη μαλλον εως καιρου και οτι οι αδελφοι ημων εν τη γη σκορπισθησονται απο της αγαθης γης και Ιεροσολυμα εσται ερημος και ο οικος του θεου εν αυτη κατακαησεται και ερημος εσται μεχρι χρονου
5 και παλιν ελεησει αυτους ο θεος και επιστρεψει αυτους εις την γην και οικοδομησουσιν τον οικον ουχ οιος ο προτερος εως πληρωθωσιν καιροι του αιωνος και μετα ταυτα επιστρεψουσιν εκ των αιχμαλωσιων και οικοδομησουσιν Ιερουσαλημ εντιμως και ο οικος του θεου εν αυτη οικοδομηθησεται εις πασας τας γενεας του αιωνος οικοδομη ενδοξω καθως ελαλησαν περι αυτης οι προφηται
6 και παντα τα εθνη επιστρεψουσιν αληθινως φοβεισθαι κυριον τον θεον και κατορυξουσιν τα ειδωλα αυτων και ευλογησουσιν παντα τα εθνη τον κυριον
7 και ο λαος αυτου εξομολογησεται τω θεω και υψωσει κυριος τον λαον αυτου και χαρησονται παντες οι αγαπωντες κυριον τον θεον εν αληθεια και δικαιοσυνη ποιουντες ελεος τοις αδελφοις ημων
8 και νυν τεκνον απελθε απο Νινευη οτι παντως εσται α ελαλησεν ο προφητης Ιωνας
9 συ δε τηρησον τον νομον και τα προσταγματα και γινου φιλελεημων και δικαιος ινα σοι καλως η και θαψον με καλως και την μητερα σου μετ εμου και μηκετι αυλισθητε εις Νινευη
10 τεκνον ιδε τι εποιησεν Αμαν Αχιαχαρω τω θρεψαντι αυτον ως εκ του φωτος ηγαγεν αυτον εις το σκοτος και οσα ανταπεδωκεν αυτω και Αχιαχαρος μεν εσωθη εκεινω δε το ανταποδομα απεδοθη και αυτος κατεβη εις το σκοτος Μανασσης εποιησεν ελεημοσυνην και εσωθη εκ παγιδος θανατου ης επηξεν αυτω Αμαν δε ενεπεσεν εις την παγιδα και απωλετο
11 και νυν παιδια ιδετε τι ελεημοσυνη ποιει και τι δικαιοσυνη ρυεται και ταυτα αυτου λεγοντος εξελιπεν αυτου η ψυχη επι της κλινης ην δε ετων εκατον πεντηκοντα οκτω και εθαψεν αυτον ενδοξως
12 και οτε απεθανεν Αννα εθαψεν αυτην μετα του πατρος αυτου απηλθεν δε Τωβιας μετα της γυναικος αυτου και των υιων αυτου εις Εκβατανα προς Ραγουηλ τον πενθερον αυτου
13 και εγηρασεν εντιμως και εθαψεν τους πενθερους αυτου ενδοξως και εκληρονομησεν την ουσιαν αυτων και Τωβιτ του πατρος αυτου
14 και απεθανεν ετων εκατον εικοσι επτα εν Εκβατανοις της Μηδιας
15 και ηκουσεν πριν η αποθανειν αυτον την απωλειαν Νινευη ην ηχμαλωτισεν Ναβουχοδονοσορ και Ασυηρος εχαρη προ του αποθανειν επι Νινευη

Andre bøger