Om oversættelsen: Septuaginta er den græske tradition — den som Helligånden foretrækker.
Teksten er i græske bogstaver med Unicode. Hvis man foretrækker danske bogstaver, anbefales parallelsiden: Tilføjelser til Ester.
Om bogen: I Septuaginta er der adskillige "ekstra afsnit" i historien om Ester og Mordokaj. Disse 6 afsnit regnes for apokryfe af protestanter og lutheranere. Katolikker regner dem for en del af Bibelen, men siden Hieronymus' tid har de været placeret bagerst i historien om Ester.
Kapitler:
A B C
D E F
A (foran Ester 1) Mordokajs drøm
1 ετους δευτερου βασιλευοντος αρταξερξου του μεγαλου τη μια του νισα ενυπνιον ειδεν μαρδοχαιος ο του ιαιρου του σεμειου του κισαιου εκ φυλης βενιαμιν 2 ανθρωπος ιουδαιος οικων εν σουσοις τη πολει ανθρωπος μεγας θεραπευων εν τη αυλη του βασιλεως 3 ην δε εκ της αιχμαλωσιας ης ηχμαλωτευσεν ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς βαβυλωνος εξ ιερουσαλημ μετα ιεχονιου του βασιλεως της ιουδαιας
4 και τουτο αυτου το ενυπνιον και ιδου φωναι και θορυβος βρονται και σεισμος ταραχος επι της γης 5 και ιδου δυο δρακοντες μεγαλοι ετοιμοι προηλθον αμφοτεροι παλαιειν και εγενετο αυτων φωνη μεγαλη 6 και τη φωνη αυτων ητοιμασθη παν εθνος εις πολεμον ωστε πολεμησαι δικαιων εθνος 7 και ιδου ημερα σκοτους και γνοφου θλιψις και στενοχωρια κακωσις και ταραχος μεγας επι της γης 8 και εταραχθη δικαιον παν εθνος φοβουμενοι τα εαυτων κακα και ητοιμασθησαν απολεσθαι και εβοησαν προς τον θεον 9 απο δε της βοης αυτων εγενετο ωσανει απο μικρας πηγης ποταμος μεγας υδωρ πολυ 10φως και ο ηλιος ανετειλεν και οι ταπεινοι υψωθησαν και κατεφαγον τους ενδοξους
11 και διεγερθεις μαρδοχαιος ο εωρακως το ενυπνιον τουτο και τι ο θεος βεβουλευται ποιησαι ειχεν αυτο εν τη καρδια και εν παντι λογω ηθελεν επιγνωναι αυτο εως της νυκτος
12 και ησυχασεν μαρδοχαιος εν τη αυλη μετα γαβαθα και θαρρα των δυο ευνουχων του βασιλεως των φυλασσοντων την αυλην 13 ηκουσεν τε αυτων τους λογισμους και τας μεριμνας αυτων εξηρευνησεν και εμαθεν οτι ετοιμαζουσιν τας χειρας επιβαλειν αρταξερξη τω βασιλει και υπεδειξεν τω βασιλει περι αυτων 14 και εξητασεν ο βασιλευς τους δυο ευνουχους και ομολογησαντες απηχθησαν 15 και εγραψεν ο βασιλευς τους λογους τουτους εις μνημοσυνον και μαρδοχαιος εγραψεν περι των λογων τουτων 16 και επεταξεν ο βασιλευς μαρδοχαιω θεραπευειν εν τη αυλη και εδωκεν αυτω δοματα περι τουτων
17 και ην αμαν αμαδαθου βουγαιος ενδοξος ενωπιον του βασιλεως και εζητησεν κακοποιησαι τον μαρδοχαιον και τον λαον αυτου υπερ των δυο ευνουχων του βασιλεως
1 της δε επιστολης εστιν το αντιγραφον τοδε βασιλευς μεγας αρταξερξης τοις απο της ινδικης εως της αιθιοπιας εκατον εικοσι επτα χωρων αρχουσι και τοπαρχαις υποτεταγμενοις ταδε γραφει
2 πολλων επαρξας εθνων και πασης επικρατησας οικουμενης εβουληθην μη τω θρασει της εξουσιας επαιρομενος επιεικεστερον δε και μετα ηπιοτητος αει διεξαγων τους των υποτεταγμενων ακυματους δια παντος καταστησαι βιους την τε βασιλειαν ημερον και πορευτην μεχρι περατων παρεξομενος ανανεωσασθαι τε την ποθουμενην τοις πασιν ανθρωποις ειρηνην 3 πυθομενου δε μου των συμβουλων πως αν αχθειη τουτο επι περας σωφροσυνη παρ' ημιν διενεγκας και εν τη ευνοια απαραλλακτως και βεβαια πιστει αποδεδειγμενος και δευτερον των βασιλειων γερας απενηνεγμενος αμαν 4 επεδειξεν ημιν εν πασαις ταις κατα την οικουμενην φυλαις αναμεμειχθαι δυσμενη λαον τινα τοις νομοις αντιθετον προς παν εθνος τα τε των βασιλεων παραπεμποντας διηνεκως διαταγματα προς το μη κατατιθεσθαι την υφ' ημων κατευθυνομενην αμεμπτως συναρχιαν
5 διειληφοτες ουν τοδε το εθνος μονωτατον εν αντιπαραγωγη παντι δια παντος ανθρωπω κειμενον διαγωγην νομων ξενιζουσαν παραλλασσον και δυσνοουν τοις ημετεροις πραγμασιν τα χειριστα συντελουν κακα και προς το μη την βασιλειαν ευσταθειας τυγχανειν 6 προστεταχαμεν ουν τους σημαινομενους υμιν εν τοις γεγραμμενοις υπο αμαν του τεταγμενου επι των πραγματων και δευτερου πατρος ημων παντας συν γυναιξι και τεκνοις απολεσαι ολορριζει ταις των εχθρων μαχαιραις ανευ παντος οικτου και φειδους τη τεσσαρεσκαιδεκατη του δωδεκατου μηνος αδαρ του ενεστωτος ετους 7 οπως οι παλαι και νυν δυσμενεις εν ημερα μια βιαιως εις τον αδην κατελθοντες εις τον μετεπειτα χρονον ευσταθη και αταραχα παρεχωσιν ημιν δια τελους τα πραγματα
1 και εδεηθη κυριου μνημονευων παντα τα εργα κυριου και ειπεν
2 κυριε κυριε βασιλευ παντων κρατων οτι εν εξουσια σου το παν εστιν και ουκ εστιν ο αντιδοξων σοι εν τω θελειν σε σωσαι τον ισραηλ 3-4 οτι συ εποιησας τον ουρανον και την γην και παν θαυμαζομενον εν τη υπ' ουρανον και κυριος ει παντων και ουκ εστιν ος αντιταξεται σοι τω κυριω
5-6 συ παντα γινωσκεις συ οιδας κυριε οτι ουκ εν υβρει ουδε εν υπερηφανια ουδε εν φιλοδοξια εποιησα τουτο το μη προσκυνειν τον υπερηφανον αμαν οτι ηυδοκουν φιλειν πελματα ποδων αυτου προς σωτηριαν ισραηλ 7 αλλα εποιησα τουτο ινα μη θω δοξαν ανθρωπου υπερανω δοξης θεου και ου προσκυνησω ουδενα πλην σου του κυριου μου και ου ποιησω αυτα εν υπερηφανια
8 και νυν κυριε ο θεος ο βασιλευς ο θεος αβρααμ φεισαι του λαου σου οτι επιβλεπουσιν ημιν εις καταφθοραν και επεθυμησαν απολεσαι την εξ αρχης κληρονομιαν σου 9 μη υπεριδης την μεριδα σου ην σεαυτω ελυτρωσω εκ γης αιγυπτου 10 επακουσον της δεησεως μου και ιλασθητι τω κληρω σου και στρεψον το πενθος ημων εις ευωχιαν ινα ζωντες υμνωμεν σου το ονομα κυριε και μη αφανισης στομα αινουντων σοι
11 και πας ισραηλ εκεκραξαν εξ ισχυος αυτων οτι θανατος αυτων εν οφθαλμοις αυτων
12-14α και εσθηρ η βασιλισσα κατεφυγεν επι τον κυριον εν αγωνι θανατου κατειλημμενη και αφελομενη τα ιματια της δοξης αυτης ενεδυσατο ιματια στενοχωριας και πενθους και αντι των υπερηφανων ηδυσματων σποδου και κοπριων επλησεν την κεφαλην αυτης και το σωμα αυτης εταπεινωσεν σφοδρα και παντα τοπον κοσμου αγαλλιαματος αυτης επλησε στρεπτων τριχων αυτης και εδειτο κυριου θεου ισραηλ και ειπεν 14β-15 κυριε μου ο βασιλευς ημων συ ει μονος βοηθησον μοι τη μονη και μη εχουση βοηθον ει μη σε οτι κινδυνος μου εν χειρι μου 16 εγω ηκουον εκ γενετης μου εν φυλη πατριας μου οτι συ κυριε ελαβες τον ισραηλ εκ παντων των εθνων και τους πατερας ημων εκ παντων των προγονων αυτων εις κληρονομιαν αιωνιον και εποιησας αυτοις οσα ελαλησας
17-18 και νυν ημαρτομεν ενωπιον σου και παρεδωκας ημας εις χειρας των εχθρων ημων ανθ' ων εδοξασαμεν τους θεους αυτων δικαιος ει κυριε 19-20 και νυν ουχ ικανωθησαν εν πικρασμω δουλειας ημων αλλα εθηκαν τας χειρας αυτων επι τας χειρας των ειδωλων αυτων εξαραι ορισμον στοματος σου και αφανισαι κληρονομιαν σου και εμφραξαι στομα αινουντων σοι και σβεσαι δοξαν οικου σου και θυσιαστηριον σου 21 και ανοιξαι στομα εθνων εις αρετας ματαιων και θαυμασθηναι βασιλεα σαρκινον εις αιωνα 22 μη παραδως κυριε το σκηπτρον σου τοις μη ουσιν και μη καταγελασατωσαν εν τη πτωσει ημων αλλα στρεψον την βουλην αυτων επ' αυτους τον δε αρξαμενον εφ' ημας παραδειγματισον 23 μνησθητι κυριε γνωσθητι εν καιρω θλιψεως ημων και εμε θαρσυνον βασιλευ των θεων και πασης αρχης επικρατων
24 δος λογον ευρυθμον εις το στομα μου ενωπιον του λεοντος και μεταθες την καρδιαν αυτου εις μισος του πολεμουντος ημας εις συντελειαν αυτου και των ομονοουντων αυτω 25 ημας δε ρυσαι εν χειρι σου και βοηθησον μοι τη μονη και μη εχουση ει μη σε κυριε 26 παντων γνωσιν εχεις και οιδας οτι εμισησα δοξαν ανομων και βδελυσσομαι κοιτην απεριτμητων και παντος αλλοτριου 27 συ οιδας την αναγκην μου οτι βδελυσσομαι το σημειον της υπερηφανιας μου ο εστιν επι της κεφαλης μου εν ημεραις οπτασιας μου βδελυσσομαι αυτο ως ρακος καταμηνιων και ου φορω αυτο εν ημεραις ησυχιας μου 28 και ουκ εφαγεν η δουλη σου τραπεζαν αμαν και ουκ εδοξασα συμποσιον βασιλεως ουδε επιον οινον σπονδων 29 και ουκ ηυφρανθη η δουλη σου αφ' ημερας μεταβολης μου μεχρι νυν πλην επι σοι κυριε ο θεος αβρααμ 30 ο θεος ο ισχυων επι παντας εισακουσον φωνην απηλπισμενων και ρυσαι ημας εκ χειρος των πονηρευομενων και ρυσαι με εκ του φοβου μου
1 και εγενηθη εν τη ημερα τη τριτη ως επαυσατο προσευχομενη εξεδυσατο τα ιματια της θεραπειας και περιεβαλετο την δοξαν αυτης 2-4 και γενηθεισα επιφανης επικαλεσαμενη τον παντων εποπτην θεον και σωτηρα παρελαβεν τας δυο αβρας και τη μεν μια επηρειδετο ως τρυφερευομενη η δε ετερα επηκολουθει κουφιζουσα την ενδυσιν αυτης 5 και αυτη ερυθριωσα ακμη καλλους αυτης και το προσωπον αυτης ιλαρον ως προσφιλες η δε καρδια αυτης απεστενωμενη απο του φοβου
6 και εισελθουσα πασας τας θυρας κατεστη ενωπιον του βασιλεως και αυτος εκαθητο επι του θρονου της βασιλειας αυτου και πασαν στολην της επιφανειας αυτου ενεδεδυκει ολος δια χρυσου και λιθων πολυτελων και ην φοβερος σφοδρα 7 και αρας το προσωπον αυτου πεπυρωμενον δοξη εν ακμη θυμου εβλεψεν και επεσεν η βασιλισσα και μετεβαλεν το χρωμα αυτης εν εκλυσει και κατεπεκυψεν επι την κεφαλην της αβρας της προπορευομενης
8 και μετεβαλεν ο θεος το πνευμα του βασιλεως εις πραυτητα και αγωνιασας ανεπηδησεν απο του θρονου αυτου και ανελαβεν αυτην επι τας αγκαλας αυτου μεχρις ου κατεστη και παρεκαλει αυτην λογοις ειρηνικοις και ειπεν αυτη 9-11 τι εστιν εσθηρ εγω ο αδελφος σου θαρσει ου μη αποθανης οτι κοινον το προσταγμα ημων εστιν προσελθε 12 και αρας την χρυσην ραβδον επεθηκεν επι τον τραχηλον αυτης και ησπασατο αυτην και ειπεν λαλησον μοι 13-14 και ειπεν αυτω ειδον σε κυριε ως αγγελον θεου και εταραχθη η καρδια μου απο φοβου της δοξης σου οτι θαυμαστος ει κυριε και το προσωπον σου χαριτων μεστον 15-16 εν δε τω διαλεγεσθαι αυτην επεσεν απο εκλυσεως αυτης και ο βασιλευς εταρασσετο και πασα η θεραπεια αυτου παρεκαλει αυτην
1 ων εστιν αντιγραφον της επιστολης τα υπογεγραμμενα 2 βασιλευς μεγας αρταξερξης τοις απο της ινδικης εως της αιθιοπιας εκατον εικοσι επτα σατραπειαις χωρων αρχουσι και τοις τα ημετερα φρονουσι χαιρειν
3 πολλοι τη πλειστη των ευεργετουντων χρηστοτητι πυκνοτερον τιμωμενοι μειζον εφρονησαν και ου μονον τους υποτεταγμενους ημιν ζητουσι κακοποιειν τον τε κορον ου δυναμενοι φερειν και τοις εαυτων ευεργεταις επιχειρουσι μηχανασθαι 4 και την ευχαριστιαν ου μονον εκ των ανθρωπων ανταναιρουντες αλλα και τοις των απειραγαθων κομποις επαρθεντες του τα παντα κατοπτευοντος αει θεου μισοπονηρον υπολαμβανουσιν εκφευξεσθαι δικην 5 πολλακις δε και πολλους των επ' εξουσιαις τεταγμενων των πιστευθεντων χειριζειν φιλων τα πραγματα παραμυθια μεταιτιους αιματων αθωων καταστησασα περιεβαλε συμφοραις ανηκεστοις 6 τω της κακοηθειας ψευδει παραλογισμω παραλογισαμενων την των επικρατουντων ακεραιον ευγνωμοσυνην 7 σκοπειν δε εξεστιν ου τοσουτον εκ των παλαιοτερων ων παρεδωκαμεν ιστοριων οσα εστιν παρα ποδας υμας εκζητουντας ανοσιως συντετελεσμενα τη των αναξια δυναστευοντων λοιμοτητι 8 και προσεχειν εις τα μετα ταυτα εις το την βασιλειαν αταραχον τοις πασιν ανθρωποις μετ' ειρηνης παρεξομεθα 9 χρωμενοι ταις μεταβολαις τα δε υπο την οψιν ερχομενα διακρινοντες αει μετ' επιεικεστερας απαντησεως
10 ως γαρ αμαν αμαδαθου μακεδων ταις αληθειαις αλλοτριος του των περσων αιματος και πολυ διεστηκως της ημετερας χρηστοτητος επιξενωθεις ημιν 11 ετυχεν ης εχομεν προς παν εθνος φιλανθρωπιας επι τοσουτον ωστε αναγορευεσθαι ημων πατερα και προσκυνουμενον υπο παντων το δευτερον του βασιλικου θρονου προσωπον διατελειν 12 ουκ ενεγκας δε την υπερηφανιαν επετηδευσεν της αρχης στερησαι ημας και του πνευματος 13 τον τε ημετερον σωτηρα και δια παντος ευεργετην μαρδοχαιον και την αμεμπτον της βασιλειας κοινωνον εσθηρ συν παντι τω τουτων εθνει πολυπλοκοις μεθοδων παραλογισμοις αιτησαμενος εις απωλειαν 14 δια γαρ των τροπων τουτων ωηθη λαβων ημας ερημους την των περσων επικρατησιν εις τους μακεδονας μεταξαι 15 ημεις δε τους υπο του τρισαλιτηριου παραδεδομενους εις αφανισμον ιουδαιους ευρισκομεν ου κακουργους οντας δικαιοτατοις δε πολιτευομενους νομοις 16 οντας δε υιους του υψιστου μεγιστου ζωντος θεου του κατευθυνοντος ημιν τε και τοις προγονοις ημων την βασιλειαν εν τη καλλιστη διαθεσει
17-18 καλως ουν ποιησετε μη προσχρησαμενοι τοις υπο αμαν αμαδαθου αποσταλεισι γραμμασιν δια το αυτον τον ταυτα εξεργασαμενον προς ταις σουσων πυλαις εσταυρωσθαι συν τη πανοικια την καταξιαν του τα παντα επικρατουντος θεου δια ταχους αποδοντος αυτω κρισιν
19-20 το δε αντιγραφον της επιστολης ταυτης εκθεντες εν παντι τοπω μετα παρρησιας εαν τους ιουδαιους χρησθαι τοις εαυτων νομιμοις και συνεπισχυειν αυτοις οπως τους εν καιρω θλιψεως επιθεμενους αυτοις αμυνωνται τη τρισκαιδεκατη του δωδεκατου μηνος αδαρ τη αυτη ημερα
21 ταυτην γαρ ο παντα δυναστευων θεος αντ' ολεθριας του εκλεκτου γενους εποιησεν αυτοις ευφροσυνην
22 και υμεις ουν εν ταις επωνυμοις υμων εορταις επισημον ημεραν μετα πασης ευωχιας αγετε οπως και νυν και μετα ταυτα σωτηρια η ημιν και τοις ευνοουσιν περσαις τοις δε ημιν επιβουλευουσιν μνημοσυνον της απωλειας
23-24 πασα δε πολις η χωρα το συνολον ητις κατα ταυτα μη ποιηση δορατι και πυρι καταναλωθησεται μετ' οργης ου μονον ανθρωποις αβατος αλλα και θηριοις και πετεινοις εις τον απαντα χρονον εχθιστος κατασταθησεται
F: Efter Ester 10,3, Tydningen af Mordokajs drøm
1 και ειπεν μαρδοχαιος παρα του θεου εγενετο ταυτα 2 εμνησθην γαρ περι του ενυπνιου ου ειδον περι των λογων τουτων ουδε γαρ παρηλθεν απ' αυτων λογος 3 η μικρα πηγη η εγενετο ποταμος και ην φως και ηλιος και υδωρ πολυ εσθηρ εστιν ο ποταμος ην εγαμησεν ο βασιλευς και εποιησεν βασιλισσαν 4 οι δε δυο δρακοντες εγω ειμι και αμαν 5 τα δε εθνη τα επισυναχθεντα απολεσαι το ονομα των ιουδαιων 6 το δε εθνος το εμον ουτος εστιν ισραηλ οι βοησαντες προς τον θεον και σωθεντες και εσωσεν κυριος τον λαον αυτου και ερρυσατο κυριος ημας εκ παντων των κακων τουτων και εποιησεν ο θεος τα σημεια και τα τερατα τα μεγαλα α ου γεγονεν εν τοις εθνεσιν 7 δια τουτο εποιησεν κληρους δυο ενα τω λαω του θεου και ενα πασι τοις εθνεσιν 8 και ηλθον οι δυο κληροι ουτοι εις ωραν και καιρον και εις ημεραν κρισεως ενωπιον του θεου και εν πασι τοις εθνεσιν 9 και εμνησθη ο θεος του λαου αυτου και εδικαιωσεν την κληρονομιαν αυτου 10 και εσονται αυτοις αι ημεραι αυται εν μηνι αδαρ τη τεσσαρεσκαιδεκατη και τη πεντεκαιδεκατη του αυτου μηνος μετα συναγωγης και χαρας και ευφροσυνης ενωπιον του θεου κατα γενεας εις τον αιωνα εν τω λαω αυτου ισραηλ
11 ετους τεταρτου βασιλευοντος πτολεμαιου και κλεοπατρας εισηνεγκεν δωσιθεος ος εφη ειναι ιερευς και λευιτης και πτολεμαιος ο υιος αυτου την προκειμενην επιστολην των φρουραι ην εφασαν ειναι και ερμηνευκεναι λυσιμαχον πτολεμαιου των εν ιερουσαλημ