Septuaginta

Daniels Bog / Daniêl / Δανιηλ

Om oversættelsen: Septuaginta er den græske tradition — den som Helligånden foretrækker. Der er tusinder af afvigelser mellem Septuaginta og den jødiske teksttradition, som "vi" følger her i Vesten.

Teksten er i græske bogstaver med Unicode. Hvis man foretrækker danske bogstaver, anbefales parallelsiden: Daniels Bog.

Om bogen: Starten, slutningen og et stort stykke af kapitel 3 regnes for apokryffe. Disse er derfor flyttet til et separat afsnit: Tilføjelser til Daniel.

Kapitler: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

Kapitel 1

1 επι βασιλεως Ιωακιμ της Ιουδαιας ετους τριτου παραγενομενος Ναβουχοδονοσορ βασιλευς Βαβυλωνος εις Ιερουσαλημ επολιορκει αυτην
2 και παρεδωκεν αυτην κυριος εις χειρας αυτου και Ιωακιμ τον βασιλεα της Ιουδαιας και μερος τι των ιερων σκευων του κυριου και απηνεγκεν αυτα εις Βαβυλωνα και απηρεισατο αυτα εν τω ειδωλιω αυτου
3 και ειπεν ο βασιλευς Αβιεσδρι τω εαυτου αρχιευνουχω αγαγειν αυτω εκ των υιων των μεγιστανων του Ισραηλ και εκ του βασιλικου γενους και εκ των επιλεκτων
4 νεανισκους αμωμους και ευειδεις και επιστημονας εν παση σοφια και γραμματικους και συνετους και σοφους και ισχυοντας ωστε ειναι εν τω οικω του βασιλεως και διδαξαι αυτους γραμματα και διαλεκτον Χαλδαικην
5 και διδοσθαι αυτοις εκθεσιν εκ του οικου του βασιλεως καθ εκαστην ημεραν και απο της βασιλικης τραπεζης και απο του οινου ου πινει ο βασιλευς και εκπαιδευσαι αυτους ετη τρια και εκ τουτων στησαι εμπροσθεν του βασιλεως
6 και ησαν εκ του γενους των υιων Ισραηλ των απο της Ιουδαιας Δανιηλ Ανανιας Μισαηλ Αζαριας
7 και επεθηκεν αυτοις ο αρχιευνουχος ονοματα τω μεν Δανιηλ Βαλτασαρ τω δε Ανανια Σεδραχ και τω Μισαηλ Μισαχ και τω Αζαρια Αβδεναγω
8 και ενεθυμηθη Δανιηλ εν τη καρδια οπως μη αλισγηθη εν τω δειπνω του βασιλεως και εν ω πινει οινω και ηξιωσε τον αρχιευνουχον ινα μη συμμολυνθη
9 και εδωκε κυριος τω Δανιηλ τιμην και χαριν εναντιον του αρχιευνουχου
10 και ειπεν ο αρχιευνουχος τω Δανιηλ αγωνιω τον κυριον μου τον βασιλεα τον εκταξαντα την βρωσιν υμων και την ποσιν υμων ινα μη ιδη τα προσωπα υμων διατετραμμενα και ασθενη παρα τους συντρεφομενους υμιν νεανιας των αλλογενων και κινδυνευσω τω ιδιω τραχηλω
11 και ειπεν Δανιηλ Αβιεσδρι τω αναδειχθεντι αρχιευνουχω επι τον Δανιηλ Ανανιαν Μισαηλ Αζαριαν
12 πειρασον δη τους παιδας σου εφ ημερας δεκα και δοθητω ημιν απο των οσπριων της γης ωστε καπτειν και υδροποτειν
13 και εαν φανη η οψις ημων διατετραμμενη παρα τους αλλους νεανισκους τους εσθιοντας απο του βασιλικου δειπνου καθως εαν θελης ουτω χρησαι τοις παισι σου
14 και εχρησατο αυτοις τον τροπον τουτον και επειρασεν αυτους ημερας δεκα
15 μετα δε τας δεκα ημερας εφανη η οψις αυτων καλη και η εξις του σωματος κρεισσων των αλλων νεανισκων των εσθιοντων το βασιλικον δειπνον
16 και ην Αβιεσδρι αναιρουμενος το δειπνον αυτων και τον οινον αυτων και αντεδιδου αυτοις απο των οσπριων
17 και τοις νεανισκοις εδωκεν ο κυριος επιστημην και συνεσιν και φρονησιν εν παση γραμματικη τεχνη και τω Δανιηλ εδωκε συνεσιν εν παντι ρηματι και οραματι και ενυπνιοις και εν παση σοφια
18 μετα δε τας ημερας ταυτας επεταξεν ο βασιλευς εισαγαγειν αυτους και εισηχθησαν απο του αρχιευνουχου προς τον βασιλεα Ναβουχοδονοσορ
19 και ωμιλησεν αυτοις ο βασιλευς και ουχ ευρεθη εν τοις σοφοις ομοιος τω Δανιηλ και Ανανια και Μισαηλ και Αζαρια και ησαν παρα τω βασιλει
20 και εν παντι λογω και συνεσει και παιδεια οσα εζητησε παρ αυτων ο βασιλευς κατελαβεν αυτους σοφωτερους δεκαπλασιως υπερ τους σοφιστας και τους φιλοσοφους τους εν παση τη βασιλεια αυτου και εδοξασεν αυτους ο βασιλευς και κατεστησεν αυτους αρχοντας και ανεδειξεν αυτους σοφους παρα παντας τους αυτου εν πραγμασιν εν παση τη γη αυτου και εν τη βασιλεια αυτου
21 και ην Δανιηλ εως του πρωτου ετους της βασιλειας Κυρου βασιλεως Περσων

Kapitel 2

1 και εν τω ετει τω δευτερω της βασιλειας Ναβουχοδονοσορ συνεβη εις οραματα και ενυπνια εμπεσειν τον βασιλεα και ταραχθηναι εν τω ενυπνιω αυτου και ο υπνος αυτου εγενετο απ αυτου
2 και επεταξεν ο βασιλευς εισενεχθηναι τους επαοιδους και τους μαγους και τους φαρμακους των Χαλδαιων αναγγειλαι τω βασιλει τα ενυπνια αυτου και παραγενομενοι εστησαν παρα τω βασιλει
3 και ειπεν αυτοις ο βασιλευς ενυπνιον εωρακα και εκινηθη μου το πνευμα επιγνωναι ουν θελω το ενυπνιον
4 και ελαλησαν οι Χαλδαιοι προς τον βασιλεα Συριστι κυριε βασιλευ τον αιωνα ζηθι αναγγειλον το ενυπνιον σου τοις παισι σου και ημεις σοι φρασομεν την συγκρισιν αυτου
5 αποκριθεις δε ο βασιλευς ειπε τοις Χαλδαιοις οτι εαν μη απαγγειλητε μοι επ αληθειας το ενυπνιον και την τουτου συγκρισιν δηλωσητε μοι παραδειγματισθησεσθε και αναληφθησεται υμων τα υπαρχοντα εις το βασιλικον
6 εαν δε το ενυπνιον διασαφησητε μοι και την τουτου συγκρισιν αναγγειλητε ληψεσθε δοματα παντοια και δοξασθησεσθε υπ εμου δηλωσατε μοι το ενυπνιον και κρινατε
7 απεκριθησαν δε εκ δευτερου λεγοντες βασιλευ το οραμα ειπον και οι παιδες σου κρινουσι προς ταυτα
8 και ειπεν αυτοις ο βασιλευς επ αληθειας οιδα οτι καιρον υμεις εξαγοραζετε καθαπερ εωρακατε οτι απεστη απ εμου το πραγμα καθαπερ ουν προστεταχα ουτως εσται
9 εαν μη το ενυπνιον απαγγειλητε μοι επ αληθειας και την τουτου συγκρισιν δηλωσητε θανατω περιπεσεισθε συνειπασθε γαρ λογους ψευδεις ποιησασθαι επ εμου εως αν ο καιρος αλλοιωθη νυν ουν εαν το ρημα ειπητε μοι ο την νυκτα εωρακα γνωσομαι οτι και την τουτου κρισιν δηλωσετε
10 και απεκριθησαν οι Χαλδαιοι επι του βασιλεως οτι ουδεις των επι της γης δυνησεται ειπειν τω βασιλει ο εωρακε καθαπερ συ ερωτας και πας βασιλευς και πας δυναστης τοιουτο πραγμα ουκ επερωτα παντα σοφον και μαγον και Χαλδαιον
11 και ο λογος ον ζητεις βασιλευ βαρυς εστι και επιδοξος και ουδεις εστιν ος δηλωσει ταυτα τω βασιλει ει μητι αγγελος ου ουκ εστι κατοικητηριον μετα πασης σαρκος οθεν ουκ ενδεχεται γενεσθαι καθαπερ οιει
12 τοτε ο βασιλευς στυγνος γενομενος και περιλυπος προσεταξεν εξαγαγειν παντας τους σοφους της Βαβυλωνιας
13 και εδογματισθη παντας αποκτειναι εζητηθη δε ο Δανιηλ και παντες οι μετ αυτου χαριν του συναπολεσθαι
14 τοτε Δανιηλ ειπε βουλην και γνωμην ην ειχεν Αριωχη τω αρχιμαγειρω του βασιλεως ω προσεταξεν εξαγαγειν τους σοφιστας της Βαβυλωνιας
15 και επυνθανετο αυτου λεγων περι τινος δογματιζεται πικρως παρα του βασιλεως τοτε το προσταγμα εσημανεν ο Αριωχης τω Δανιηλ
16 ο δε Δανιηλ εισηλθε ταχεως προς τον βασιλεα και ηξιωσεν ινα δοθη αυτω χρονος παρα του βασιλεως και δηλωση παντα επι του βασιλεως
17 τοτε απελθων Δανιηλ εις τον οικον αυτου τω Ανανια και Μισαηλ και Αζαρια τοις συνεταιροις υπεδειξε παντα
18 και παρηγγειλε νηστειαν και δεησιν και τιμωριαν ζητησαι παρα του κυριου του υψιστου περι του μυστηριου τουτου οπως μη εκδοθωσι Δανιηλ και οι μετ αυτου εις απωλειαν αμα τοις σοφισταις Βαβυλωνος
19 τοτε τω Δανιηλ εν οραματι εν αυτη τη νυκτι το μυστηριον του βασιλεως εξεφανθη ευσημως τοτε Δανιηλ ευλογησε τον κυριον τον υψιστον
20 και εκφωνησας ειπεν εσται το ονομα του κυριου του μεγαλου ευλογημενον εις τον αιωνα οτι η σοφια και η μεγαλωσυνη αυτου εστι
21 και αυτος αλλοιοι καιρους και χρονους μεθιστων βασιλεις και καθιστων διδους σοφοις σοφιαν και συνεσιν τοις εν επιστημη ουσιν
22 ανακαλυπτων τα βαθεα και σκοτεινα και γινωσκων τα εν τω σκοτει και τα εν τω φωτι και παρ αυτω καταλυσις
23 σοι κυριε των πατερων μου εξομολογουμαι και αινω οτι σοφιαν και φρονησιν εδωκας μοι και νυν εσημανας μοι οσα ηξιωσα του δηλωσαι τω βασιλει προς ταυτα
24 εισελθων δε Δανιηλ προς τον Αριωχ τον κατασταθεντα υπο του βασιλεως αποκτειναι παντας τους σοφιστας της Βαβυλωνιας ειπεν αυτω τους μεν σοφιστας της Βαβυλωνιας μη απολεσης εισαγαγε δε με προς τον βασιλεα και εκαστα τω βασιλει δηλωσω
25 τοτε Αριωχ κατα σπουδην εισηγαγεν τον Δανιηλ προς τον βασιλεα και ειπεν αυτω οτι ευρηκα ανθρωπον σοφον εκ της αιχμαλωσιας των υιων της Ιουδαιας ος τω βασιλει δηλωσει εκαστα
26 αποκριθεις δε ο βασιλευς ειπε τω Δανιηλ επικαλουμενω δε Χαλδαιστι Βαλτασαρ δυνηση δηλωσαι μοι το οραμα ο ειδον και την τουτου συγκρισιν
27 εκφωνησας δε ο Δανιηλ επι του βασιλεως ειπεν το μυστηριον ο εωρακεν ο βασιλευς ουκ εστι σοφων και φαρμακων και επαοιδων και γαζαρηνων η δηλωσις
28 αλλ εστι θεος εν ουρανω ανακαλυπτων μυστηρια ος εδηλωσε τω βασιλει Ναβουχοδονοσορ α δει γενεσθαι επ εσχατων των ημερων βασιλευ εις τον αιωνα ζηθι το ενυπνιον και το οραμα της κεφαλης σου επι της κοιτης σου τουτο εστι
29 συ βασιλευ κατακλιθεις επι της κοιτης σου εωρακας παντα οσα δει γενεσθαι επ εσχατων των ημερων και ο ανακαλυπτων μυστηρια εδηλωσε σοι α δει γενεσθαι
30 καμοι δε ου παρα την σοφιαν την ουσαν εν εμοι υπερ παντας τους ανθρωπους το μυστηριον τουτο εξεφανθη αλλ ενεκεν του δηλωθηναι τω βασιλει εσημανθη μοι α υπελαβες τη καρδια σου εν γνωσει
31 και συ βασιλευ εωρακας και ιδου εικων μια και ην η εικων εκεινη μεγαλη σφοδρα και η προσοψις αυτης υπερφερης εστηκει εναντιον σου και η προσοψις της εικονος φοβερα
32 και ην η κεφαλη αυτης απο χρυσιου χρηστου το στηθος και οι βραχιονες αργυροι η κοιλια και οι μηροι χαλκοι
33 τα δε σκελη σιδηρα οι ποδες μερος μεν τι σιδηρου μερος δε τι οστρακινον
34 εωρακας εως οτου ετμηθη λιθος εξ ορους ανευ χειρων και επαταξε την εικονα επι τους ποδας τους σιδηρους και οστρακινους και κατηλεσεν αυτα
35 τοτε λεπτα εγενετο αμα ο σιδηρος και το οστρακον και ο χαλκος και ο αργυρος και το χρυσιον και εγενετο ωσει λεπτοτερον αχυρου εν αλωνι και ερριπισεν αυτα ο ανεμος ωστε μηδεν καταλειφθηναι εξ αυτων και ο λιθος ο παταξας την εικονα εγενετο ορος μεγα και επαταξε πασαν την γην
36 τουτο το οραμα και την κρισιν δε ερουμεν επι του βασιλεως
37 συ βασιλευ βασιλευς βασιλεων και σοι ο κυριος του ουρανου την αρχην και την βασιλειαν και την ισχυν και την τιμην και την δοξαν εδωκεν
38 εν παση τη οικουμενη απο ανθρωπων και θηριων αγριων και πετεινων ουρανου και των ιχθυων της θαλασσης παρεδωκεν υπο τας χειρας σου κυριευειν παντων συ ει η κεφαλη η χρυση
39 και μετα σε αναστησεται βασιλεια ελαττων σου και τριτη βασιλεια αλλη χαλκη η κυριευσει πασης της γης
40 και βασιλεια τεταρτη ισχυρα ωσπερ ο σιδηρος ο δαμαζων παντα και παν δενδρον εκκοπτων και σεισθησεται πασα η γη
41 και ως εωρακας τους ποδας αυτης μερος μεν τι οστρακου κεραμικου μερος δε τι σιδηρου βασιλεια αλλη διμερης εσται εν αυτη καθαπερ ειδες τον σιδηρον αναμεμειγμενον αμα τω πηλινω οστρακω
42 και οι δακτυλοι των ποδων μερος μεν τι σιδηρουν μερος δε τι οστρακινον μερος τι της βασιλειας εσται ισχυρον και μερος τι εσται συντετριμμενον
43 και ως ειδες τον σιδηρον αναμεμειγμενον αμα τω πηλινω οστρακω συμμειγεις εσονται εις γενεσιν ανθρωπων ουκ εσονται δε ομονοουντες ουτε ευνοουντες αλληλοις ωσπερ ουδε ο σιδηρος δυναται συγκραθηναι τω οστρακω
44 και εν τοις χρονοις των βασιλεων τουτων στησει ο θεος του ουρανου βασιλειαν αλλην ητις εσται εις τους αιωνας και ου φθαρησεται και αυτη η βασιλεια αλλο εθνος ου μη εαση παταξει δε και αφανισει τας βασιλειας ταυτας και αυτη στησεται εις τον αιωνα
45 καθαπερ εωρακας εξ ορους τμηθηναι λιθον ανευ χειρων και συνηλοησε το οστρακον τον σιδηρον και τον χαλκον και τον αργυρον και τον χρυσον ο θεος ο μεγας εσημανε τω βασιλει τα εσομενα επ εσχατων των ημερων και ακριβες το οραμα και πιστη η τουτου κρισις
46 τοτε Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς πεσων επι προσωπον χαμαι προσεκυνησε τω Δανιηλ και επεταξε θυσιας και σπονδας ποιησαι αυτω
47 και εκφωνησας ο βασιλευς προς τον Δανιηλ ειπεν επ αληθειας εστιν ο θεος υμων θεος των θεων και κυριος των βασιλεων ο εκφαινων μυστηρια κρυπτα μονος οτι εδυνασθης δηλωσαι το μυστηριον τουτο
48 τοτε ο βασιλευς Ναβουχοδονοσορ Δανιηλ μεγαλυνας και δους δωρεας μεγαλας και πολλας κατεστησεν επι των πραγματων της Βαβυλωνιας και απεδειξεν αυτον αρχοντα και ηγουμενον παντων των σοφιστων Βαβυλωνιας
49 και Δανιηλ ηξιωσε τον βασιλεα ινα κατασταθωσιν επι των πραγματων της Βαβυλωνιας Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω και Δανιηλ ην εν τη βασιλικη αυλη

Kapitel 3

1 ετους οκτωκαιδεκατου Ναβουχοδονοσορ βασιλευς διοικων πολεις και χωρας και παντας τους κατοικουντας επι της γης απο Ινδικης εως Αιθιοπιας εποιησεν εικονα χρυσην το υψος αυτης πηχων εξηκοντα και το πλατος αυτης πηχων εξ και εστησεν αυτην εν πεδιω του περιβολου χωρας Βαβυλωνιας
2 και Ναβουχοδονοσορ βασιλευς βασιλεων και κυριευων της οικουμενης ολης απεστειλεν επισυναγαγειν παντα τα εθνη και φυλας και γλωσσας σατραπας στρατηγους τοπαρχας και υπατους διοικητας και τους επ εξουσιων κατα χωραν και παντας τους κατα την οικουμενην ελθειν εις τον εγκαινισμον της εικονος της χρυσης ην εστησε Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς
3 και εστησαν οι προγεγραμμενοι κατεναντι της εικονος
4 και ο κηρυξ εκηρυξε τοις οχλοις υμιν παραγγελλεται εθνη και χωραι λαοι και γλωσσαι
5 οταν ακουσητε της φωνης της σαλπιγγος συριγγος και κιθαρας σαμβυκης και ψαλτηριου συμφωνιας και παντος γενους μουσικων πεσοντες προσκυνησατε τη εικονι τη χρυση ην εστησε Ναβουχοδονοσορ βασιλευς
6 και πας ος αν μη πεσων προσκυνηση εμβαλουσιν αυτον εις την καμινον του πυρος την καιομενην
7 και εν τω καιρω εκεινω οτε ηκουσαν παντα τα εθνη της φωνης της σαλπιγγος και παντος ηχου μουσικων πιπτοντα παντα τα εθνη φυλαι και γλωσσαι προσεκυνησαν τη εικονι τη χρυση ην εστησε Ναβουχοδονοσορ κατεναντι τουτου
8 εν εκεινω τω καιρω προσελθοντες ανδρες Χαλδαιοι διεβαλον τους Ιουδαιους
9 και υπολαβοντες ειπον κυριε βασιλευ εις τον αιωνα ζηθι
10 συ βασιλευ προσεταξας και εκρινας ινα πας ανθρωπος ος αν ακουση της φωνης της σαλπιγγος και παντος ηχου μουσικων πεσων προσκυνηση τη εικονι τη χρυση
11 και ος αν μη πεσων προσκυνηση εμβληθησεται εις την καμινον του πυρος την καιομενην
12 εισι δε τινες ανδρες Ιουδαιοι ους κατεστησας επι της χωρας της Βαβυλωνιας Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω οι ανθρωποι εκεινοι ουκ εφοβηθησαν σου την εντολην και τω ειδωλω σου ουκ ελατρευσαν και τη εικονι σου τη χρυση η εστησας ου προσεκυνησαν
13 τοτε Ναβουχοδονοσορ θυμωθεις οργη προσεταξεν αγαγειν τον Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω τοτε οι ανθρωποι ηχθησαν προς τον βασιλεα
14 ους και συνιδων Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς ειπεν αυτοις δια τι Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω τοις θεοις μου ου λατρευετε και τη εικονι τη χρυση ην εστησα ου προσκυνειτε
15 και νυν ει μεν εχετε ετοιμως αμα τω ακουσαι της σαλπιγγος και παντος ηχου μουσικων πεσοντες προσκυνησαι τη εικονι τη χρυση η εστησα ει δε μη γε γινωσκετε οτι μη προσκυνησαντων υμων αυθωρι εμβληθησεσθε εις την καμινον του πυρος την καιομενην και ποιος θεος εξελειται υμας εκ των χειρων μου
16 αποκριθεντες δε Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω ειπαν τω βασιλει Ναβουχοδονοσορ βασιλευ ου χρειαν εχομεν ημεις επι τη επιταγη ταυτη αποκριθηναι σοι
17 εστι γαρ θεος εν ουρανοις εις κυριος ημων ον φοβουμεθα ος εστι δυνατος εξελεσθαι ημας εκ της καμινου του πυρος και εκ των χειρων σου βασιλευ εξελειται ημας
18 και τοτε φανερον σοι εσται οτι ουτε τω ειδωλω σου λατρευομεν ουτε τη εικονι σου τη χρυση ην εστησας προσκυνουμεν
19 τοτε Ναβουχοδονοσορ επλησθη θυμου και η μορφη του προσωπου αυτου ηλλοιωθη και επεταξε καηναι την καμινον επταπλασιως παρ ο εδει αυτην καηναι
20 και ανδρας ισχυροτατους των εν τη δυναμει επεταξε συμποδισαντας τον Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω εμβαλειν εις την καμινον του πυρος την καιομενην
21 τοτε οι ανδρες εκεινοι συνεποδισθησαν εχοντες τα υποδηματα αυτων και τας τιαρας αυτων επι των κεφαλων αυτων συν τω ιματισμω αυτων και εβληθησαν εις την καμινον
22 επειδη το προσταγμα του βασιλεως ηπειγεν και η καμινος εξεκαυθη υπερ το προτερον επταπλασιως και οι ανδρες οι προχειρισθεντες συμποδισαντες αυτους και προσαγαγοντες τη καμινω ενεβαλοσαν εις αυτην
23 τους μεν ουν ανδρας τους συμποδισαντας τους περι τον Αζαριαν εξελθουσα η φλοξ εκ της καμινου ενεπυρισε και απεκτεινεν αυτοι δε συνετηρηθησαν

(Her følger i Septuaginta et afsnit, der regnes for apokryft. Dette afsnit ligger her: Azarjas bøn og De tre mænds lovsang

24[91] και εγενετο εν τω ακουσαι τον βασιλεα υμνουντων αυτων και εστως εθεωρει αυτους ζωντας τοτε Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς εθαυμασε και ανεστη σπευσας και ειπεν τοις φιλοις αυτου
25[92] ιδου εγω ορω ανδρας τεσσαρας λελυμενους περιπατουντας εν τω πυρι και φθορα ουδεμια εγενηθη εν αυτοις και η ορασις του τεταρτου ομοιωμα αγγελου θεου
26[93] και προσελθων ο βασιλευς προς την θυραν της καμινου της καιομενης τω πυρι εκαλεσεν αυτους εξ ονοματος Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω οι παιδες του θεου των θεων του υψιστου εξελθετε εκ του πυρος ουτως ουν εξηλθον οι ανδρες εκ μεσου του πυρος
27[94] και συνηχθησαν οι υπατοι τοπαρχαι και αρχιπατριωται και οι φιλοι του βασιλεως και εθεωρουν τους ανθρωπους εκεινους οτι ουχ ηψατο το πυρ του σωματος αυτων και αι τριχες αυτων ου κατεκαησαν και τα σαραβαρα αυτων ουκ ηλλοιωθησαν ουδε οσμη του πυρος ην εν αυτοις
28[95] υπολαβων δε Ναβουχοδονοσορ ο βασιλευς ειπεν ευλογητος κυριος ο θεος του Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω ος απεστειλε τον αγγελον αυτου και εσωσε τους παιδας αυτου τους ελπισαντας επ αυτον την γαρ προσταγην του βασιλεως ηθετησαν και παρεδωκαν τα σωματα αυτων εις εμπυρισμον ινα μη λατρευσωσι μηδε προσκυνησωσι θεω ετερω αλλ η τω θεω αυτων
29[96] και νυν εγω κρινω ινα παν εθνος και πασαι φυλαι και πασαι γλωσσαι ος αν βλασφημηση εις τον κυριον τον θεον Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω διαμελισθησεται και η οικια αυτου δημευθησεται διοτι ουκ εστιν θεος ετερος ος δυνησεται εξελεσθαι ουτως
30[97] ουτως ουν ο βασιλευς τω Σεδραχ Μισαχ Αβδεναγω εξουσιαν δους εφ ολης της χωρας κατεστησεν αυτους αρχοντας

Kapitel 4

1 ετους οκτωκαιδεκατου της βασιλειας Ναβουχοδονοσορ ειπεν ειρηνευων ημην εν τω οικω μου και ευθηνων επι του θρονου μου
2 ενυπνιον ειδον και ευλαβηθην και φοβος μοι επεπεσεν
3
4
5
6
7 εκαθευδον και ιδου δενδρον υψηλον φυομενον επι της γης η ορασις αυτου μεγαλη και ουκ ην αλλο ομοιον αυτω
8
9 οι κλαδοι αυτου τω μηκει ως σταδιων τριακοντα και υποκατω αυτου εσκιαζον παντα τα θηρια της γης και εν αυτω τα πετεινα του ουρανου ενοσσευον ο καρπος αυτου πολυς και αγαθος και εχορηγει πασι τοις ζωοις
10 και η ορασις αυτου μεγαλη η κορυφη αυτου ηγγιζεν εως του ουρανου και το κυτος αυτου εως των νεφελων πληρουν τα υποκατω του ουρανου ο ηλιος και η σεληνη εν αυτω ωκουν και εφωτιζον πασαν την γην
11
12 εθεωρουν εν τω υπνω μου και ιδου αγγελος απεσταλη εν ισχυι εκ του ουρανου
13 και εφωνησε και ειπεν αυτω εκκοψατε αυτο και καταφθειρατε αυτο προστετακται γαρ απο του υψιστου εκριζωσαι και αχρειωσαι αυτο
14 και ουτως ειπε ριζαν μιαν αφετε αυτου εν τη γη οπως μετα των θηριων της γης εν τοις ορεσι χορτον ως βους νεμηται
15 και απο της δροσου του ουρανου το σωμα αυτου αλλοιωθη και επτα ετη βοσκηθη συν αυτοις
16 εως αν γνω τον κυριον του ουρανου εξουσιαν εχειν παντων των εν τω ουρανω και των επι της γης και οσα αν θελη ποιει εν αυτοις
17 και αναστας το πρωι εκ της κοιτης μου εκαλεσα τον Δανιηλ τον αρχοντα των σοφιστων και τον ηγουμενον των κρινοντων τα ενυπνια και διηγησαμην αυτω το ενυπνιον και υπεδειξε μοι πασαν την συγκρισιν αυτου
18 μεγαλως δε εθαυμασεν ο Δανιηλ και υπονοια κατεσπευδεν αυτον και φοβηθεις τρομου λαβοντος αυτον και αλλοιωθεισης της ορασεως αυτου κινησας την κεφαλην ωραν μιαν αποθαυμασας απεκριθη μοι φωνη πραεια βασιλευ το ενυπνιον τουτο τοις μισουσι σε και η συγκρισις αυτου τοις εχθροις σου επελθοι
19 το δενδρον το εν τη γη πεφυτευμενον ου η ορασις μεγαλη συ ει βασιλευ
20 και παντα τα πετεινα του ουρανου τα νοσσευοντα εν αυτω η ισχυς της γης και των εθνων και των γλωσσων πασων εως των περατων της γης και πασαι αι χωραι σοι δουλευουσι
21 το δε ανυψωθηναι το δενδρον εκεινο και εγγισαι τω ουρανω και το κυτος αυτου αψασθαι των νεφελων συ βασιλευ υψωθης υπερ παντας τους ανθρωπους τους οντας επι προσωπου πασης της γης υψωθη σου η καρδια υπερηφανια και ισχυι τα προς τον αγιον και τους αγγελους αυτου τα εργα σου ωφθη καθοτι εξερημωσας τον οικον του θεου του ζωντος επι ταις αμαρτιαις του λαου του ηγιασμενου
22 και η ορασις ην ειδες οτι αγγελος εν ισχυι απεσταλη παρα του κυριου και οτι ειπεν εξαραι το δενδρον και εκκοψαι η κρισις του θεου του μεγαλου ηξει επι σε
23 και ο υψιστος και οι αγγελοι αυτου επι σε κατατρεχουσιν
24 εις φυλακην απαξουσι σε και εις τοπον ερημον αποστελουσι σε
25 και η ριζα του δενδρου η αφεθεισα επει ουκ εξερριζωθη ο τοπος του θρονου σου σοι συντηρηθησεται εις καιρον και ωραν ιδου επι σε ετοιμαζονται και μαστιγωσουσι σε και επαξουσι τα κεκριμενα επι σε
26 κυριος ζη εν ουρανω και η εξουσια αυτου επι παση τη γη αυτου δεηθητι περι των αμαρτιων σου και πασας τας αδικιας σου εν ελεημοσυναις λυτρωσαι ινα επιεικεια δοθη σοι και πολυημερος γενη επι του θρονου της βασιλειας σου και μη καταφθειρη σε τουτους τους λογους αγαπησον ακριβης γαρ μου ο λογος και πληρης ο χρονος σου
27 και επι συντελεια των λογων Ναβουχοδονοσορ ως ηκουσε την κρισιν του οραματος τους λογους εν τη καρδια συνετηρησε
28 και μετα μηνας δωδεκα ο βασιλευς επι των τειχων της πολεως μετα πασης της δοξης αυτου περιεπατει και επι των πυργων αυτης διεπορευετο
29 και αποκριθεις ειπεν αυτη εστι Βαβυλων η μεγαλη ην εγω ωκοδομησα και οικος βασιλειας μου εν ισχυι κρατους μου κληθησεται εις τιμην της δοξης μου
30 και επι συντελειας του λογου αυτου φωνην εκ του ουρανου ηκουσε σοι λεγεται Ναβουχοδονοσορ βασιλευ η βασιλεια Βαβυλωνος αφηρηται σου και ετερω διδοται εξουθενημενω ανθρωπω εν τω οικω σου ιδου εγω καθιστημι αυτον επι της βασιλειας σου και την εξουσιαν σου και την δοξαν σου και την τρυφην σου παραληψεται οπως επιγνως οτι εξουσιαν εχει ο θεος του ουρανου εν τη βασιλεια των ανθρωπων και ω εαν βουληται δωσει αυτην εως δε ηλιου ανατολης βασιλευς ετερος ευφρανθησεται εν τω οικω σου και κρατησει της δοξης σου και της ισχυος σου και της εξουσιας σου
31 και οι αγγελοι διωξονται σε επι ετη επτα και ου μη οφθης ουδ ου μη λαλησης μετα παντος ανθρωπου χορτον ως βουν σε ψωμισουσι και απο της χλοης της γης εσται η νομη σου ιδου αντι της δοξης σου δησουσι σε και τον οικον της τρυφης σου και την βασιλειαν σου ετερος εξει
32 εως δε πρωι παντα τελεσθησεται επι σε Ναβουχοδονοσορ βασιλευ Βαβυλωνος και ουχ υστερησει απο παντων τουτων ουθεν
33 και επι συντελεια των επτα ετων ο χρονος μου της απολυτρωσεως ηλθε και αι αμαρτιαι μου και αι αγνοιαι μου επληρωθησαν εναντιον του θεου του ουρανου και εδεηθην περι των αγνοιων μου του θεου των θεων του μεγαλου και ιδου αγγελος εις εκαλεσε με εκ του ουρανου λεγων Ναβουχοδονοσορ δουλευσον τω θεω του ουρανου τω αγιω και δος δοξαν τω υψιστω το βασιλειον του εθνους σου σοι αποδιδοται
34
35 εν εκεινω τω καιρω αποκατεσταθη η βασιλεια μου εμοι και η δοξα μου απεδοθη μοι
36 τω υψιστω ανθομολογουμαι και αινω τω κτισαντι τον ουρανον και την γην και τας θαλασσας και τους ποταμους και παντα τα εν αυτοις εξομολογουμαι και αινω οτι αυτος εστι θεος των θεων και κυριος των κυριων και βασιλευς των βασιλεων οτι αυτος ποιει σημεια και τερατα και αλλοιοι καιρους και χρονους αφαιρων βασιλειαν βασιλεων και καθιστων ετερους αντ αυτων

Kapitel 5

1 Βαλτασαρ ο βασιλευς εποιησεν εστιατοριαν μεγαλην τοις εταιροις αυτου και επινεν οινον
2 και ανυψωθη η καρδια αυτου και ειπεν ενεγκαι τα σκευη τα χρυσα και τα αργυρα του οικου του θεου α ηνεγκε Ναβουχοδονοσορ ο πατηρ αυτου απο Ιερουσαλημ και οινοχοησαι εν αυτοις τοις εταιροις αυτου
3 και ηνεχθη και επινον εν αυτοις
4 και ηυλογουν τα ειδωλα τα χειροποιητα αυτων και τον θεον του αιωνος ουκ ευλογησαν τον εχοντα την εξουσιαν του πνευματος αυτων
5 εν αυτη τη ωρα εκεινη εξηλθον δακτυλοι ωσει χειρος ανθρωπου και εγραψαν επι του τοιχου του οικου αυτου επι του κονιαματος κατεναντι του φωτος εναντι του βασιλεως Βαλτασαρ και ειδε χειρα γραφουσαν
6 και η ορασις αυτου ηλλοιωθη και φοβοι και υπονοιαι αυτον κατεσπευδον εσπευσεν ουν ο βασιλευς και εξανεστη και εωρα την γραφην εκεινην και οι συνεταιροι κυκλω αυτου εκαυχωντο
7 και ο βασιλευς εφωνησε φωνη μεγαλη καλεσαι τους επαοιδους και φαρμακους και Χαλδαιους και γαζαρηνους απαγγειλαι το συγκριμα της γραφης και εισεπορευοντο επι θεωριαν ιδειν την γραφην και το συγκριμα της γραφης ουκ εδυναντο συγκριναι τω βασιλει τοτε ο βασιλευς εξεθηκε προσταγμα λεγων πας ανηρ ος αν υποδειξη το συγκριμα της γραφης στολιει αυτον πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιθησει αυτω και δοθησεται αυτω εξουσια του τριτου μερους της βασιλειας
8 και εισεπορευοντο οι επαοιδοι και φαρμακοι και γαζαρηνοι και ουκ ηδυνατο ουδεις το συγκριμα της γραφης απαγγειλαι
9 τοτε ο βασιλευς εκαλεσε την βασιλισσαν περι του σημειου και υπεδειξεν αυτη ως μεγα εστι και οτι πας ανθρωπος ου δυναται απαγγειλαι τω βασιλει το συγκριμα της γραφης
10 τοτε η βασιλισσα εμνησθη προς αυτον περι του Δανιηλ ος ην εκ της αιχμαλωσιας της Ιουδαιας
11 και ειπε τω βασιλει ο ανθρωπος επιστημων ην και σοφος και υπερεχων παντας τους σοφους Βαβυλωνος
12 και πνευμα αγιον εν αυτω εστι και εν ταις ημεραις του πατρος σου του βασιλεως συγκριματα υπερογκα υπεδειξε Ναβουχοδονοσορ τω πατρι σου
13 τοτε Δανιηλ εισηχθη προς τον βασιλεα και αποκριθεις ο βασιλευς ειπεν αυτω
14
15
16 ω Δανιηλ δυνη μοι υποδειξαι το συγκριμα της γραφης και στολιω σε πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιθησω σοι και εξεις εξουσιαν του τριτου μερους της βασιλειας μου
17 τοτε Δανιηλ εστη κατεναντι της γραφης και ανεγνω και ουτως απεκριθη τω βασιλει αυτη η γραφη ηριθμηται κατελογισθη εξηρται και εστη η γραψασα χειρ και αυτη η συγκρισις αυτων
18
19
20
21
22
23 βασιλευ συ εποιησω εστιατοριαν τοις φιλοις σου και επινες οινον και τα σκευη του οικου του θεου του ζωντος ηνεχθη σοι και επινετε εν αυτοις συ και οι μεγιστανες σου και ηνεσατε παντα τα ειδωλα τα χειροποιητα των ανθρωπων και τω θεω τω ζωντι ουκ ευλογησατε και το πνευμα σου εν τη χειρι αυτου και το βασιλειον σου αυτος εδωκε σοι και ουκ ευλογησας αυτον ουδε ηνεσας αυτω
24
25
26 τουτο το συγκριμα της γραφης ηριθμηται ο χρονος σου της βασιλειας αποληγει η βασιλεια σου συντετμηται και συντετελεσται η βασιλεια σου τοις Μηδοις και τοις Περσαις διδοται
27
28
29 τοτε Βαλτασαρ ο βασιλευς ενεδυσε τον Δανιηλ πορφυραν και μανιακην χρυσουν περιεθηκεν αυτω και εδωκεν εξουσιαν αυτω του τριτου μερους της βασιλειας αυτου
30 και το συγκριμα επηλθε Βαλτασαρ τω βασιλει και το βασιλειον εξηρται απο των Χαλδαιων και εδοθη τοις Μηδοις και τοις Περσαις

Kapitel 6

1 και Αρταξερξης ο των Μηδων παρελαβε την βασιλειαν και Δαρειος πληρης των ημερων και ενδοξος εν γηρει
2 και κατεστησε σατραπας εκατον εικοσι επτα επι πασης της βασιλειας αυτου
3 και επ αυτων ανδρας τρεις ηγουμενους αυτων και Δανιηλ εις ην των τριων ανδρων
4 υπερ παντας εχων εξουσιαν εν τη βασιλεια και Δανιηλ ην ενδεδυμενος πορφυραν και μεγας και ενδοξος εναντι Δαρειου του βασιλεως καθοτι ην ενδοξος και επιστημων και συνετος και πνευμα αγιον εν αυτω και ευοδουμενος εν ταις πραγματειαις του βασιλεως αις επρασσε τοτε ο βασιλευς εβουλευσατο καταστησαι τον Δανιηλ επι πασης της βασιλειας αυτου και τους δυο ανδρας ους κατεστησε μετ αυτου και σατραπας εκατον εικοσι επτα
5 οτε δε εβουλευσατο ο βασιλευς καταστησαι τον Δανιηλ επι πασης της βασιλειας αυτου τοτε βουλην και γνωμην εβουλευσαντο εν εαυτοις οι δυο νεανισκοι προς αλληλους λεγοντες επει ουδεμιαν αμαρτιαν ουδε αγνοιαν ηυρισκον κατα του Δανιηλ περι ης κατηγορησουσιν αυτου προς τον βασιλεα
6 και ειπαν δευτε στησωμεν ορισμον καθ εαυτων οτι πας ανθρωπος ουκ αξιωσει αξιωμα και ου μη ευξηται ευχην απο παντος θεου εως ημερων τριακοντα αλλ η παρα Δαρειου του βασιλεως ει δε μη αποθανειται ινα ηττησωσι τον Δανιηλ εναντιον του βασιλεως και ριφη εις τον λακκον των λεοντων ηδεισαν γαρ οτι Δανιηλ προσευχεται και δειται κυριου του θεου αυτου τρις της ημερας
7 τοτε προσηλθοσαν οι ανθρωποι εκεινοι και ειπαν εναντιον του βασιλεως
8 ορισμον και στασιν εστησαμεν οτι πας ανθρωπος ος αν ευξηται ευχην η αξιωση αξιωμα τι παρα παντος θεου εως ημερων τριακοντα αλλ η παρα Δαρειου του βασιλεως ριφησεται εις τον λακκον των λεοντων
9 και ηξιωσαν τον βασιλεα ινα στηση τον ορισμον και μη αλλοιωση αυτον διοτι ηδεισαν οτι Δανιηλ προσευχεται και δειται τρις της ημερας ινα ηττηθη δια του βασιλεως και ριφη εις τον λακκον των λεοντων
10 και ουτως ο βασιλευς Δαρειος εστησε και εκυρωσεν
11 επιγνους δε Δανιηλ τον ορισμον ον εστησε κατ αυτου θυριδας ηνοιξεν εν τω υπερωω αυτου κατεναντι Ιερουσαλημ και επιπτεν επι προσωπον αυτου τρις της ημερας καθως εποιει εμπροσθεν και εδειτο
12 και αυτοι ετηρησαν τον Δανιηλ και κατελαβοσαν αυτον ευχομενον τρις της ημερας καθ εκαστην ημεραν
13 τοτε ουτοι οι ανθρωποι ενετυχον τω βασιλει και ειπαν Δαρειε βασιλευ ουχ ορισμον ωρισω ινα πας ανθρωπος μη ευξηται ευχην μηδε αξιωση αξιωμα παρα παντος θεου εως ημερων τριακοντα αλλα παρα σου βασιλευ ει δε μη ριφησεται εις τον λακκον των λεοντων αποκριθεις δε ο βασιλευς ειπεν αυτοις ακριβης ο λογος και μενει ο ορισμος
14 και ειπαν ιδου ευρομεν Δανιηλ τον φιλον σου ευχομενον και δεομενον του προσωπου του θεου αυτου τρις της ημερας
15 και λυπουμενος ο βασιλευς ειπεν ριφηναι τον Δανιηλ εις τον λακκον των λεοντων κατα τον ορισμον ον εστησε κατ αυτου τοτε ο βασιλευς σφοδρα ελυπηθη επι τω Δανιηλ και εβοηθει του εξελεσθαι αυτον εως δυσμων ηλιου απο των χειρων των σατραπων
16 και ουκ ηδυνατο εξελεσθαι αυτον απ αυτων
17 αναβοησας δε Δαρειος ο βασιλευς ειπε τω Δανιηλ ο θεος σου ω συ λατρευεις ενδελεχως τρις της ημερας αυτος εξελειται σε εκ χειρος των λεοντων εως πρωι θαρρει
18 τοτε Δανιηλ ερριφη εις τον λακκον των λεοντων και ηνεχθη λιθος και ετεθη εις το στομα του λακκου και εσφραγισατο ο βασιλευς εν τω δακτυλιω εαυτου και εν τοις δακτυλιοις των μεγιστανων αυτου οπως μη απ αυτων αρθη ο Δανιηλ η ο βασιλευς αυτον ανασπαση εκ του λακκου
19 τοτε υπεστρεψεν ο βασιλευς εις τα βασιλεια αυτου και ηυλισθη νηστις και ην λυπουμενος περι του Δανιηλ τοτε ο θεος του Δανιηλ προνοιαν ποιουμενος αυτου απεκλεισε τα στοματα των λεοντων και ου παρηνωχλησαν τω Δανιηλ
20 και ο βασιλευς Δαρειος ωρθρισε πρωι και παρελαβε μεθ εαυτου τους σατραπας και πορευθεις εστη επι του στοματος του λακκου των λεοντων
21 τοτε ο βασιλευς εκαλεσε τον Δανιηλ φωνη μεγαλη μετα κλαυθμου λεγων ω Δανιηλ ει αρα ζης και ο θεος σου ω λατρευεις ενδελεχως σεσωκε σε απο των λεοντων και ουκ ηχρειωκαν σε
22 τοτε Δανιηλ επηκουσε φωνη μεγαλη και ειπεν βασιλευ ετι ειμι ζων
23 και σεσωκε με ο θεος απο των λεοντων καθοτι δικαιοσυνη εν εμοι ευρεθη εναντιον αυτου και εναντιον δε σου βασιλευ ουτε αγνοια ουτε αμαρτια ευρεθη εν εμοι συ δε ηκουσας ανθρωπων πλανωντων βασιλεις και ερριψας με εις τον λακκον των λεοντων εις απωλειαν
24 τοτε συνηχθησαν πασαι αι δυναμεις και ειδον τον Δανιηλ ως ου παρηνωχλησαν αυτω οι λεοντες
25 τοτε οι δυο ανθρωποι εκεινοι οι καταμαρτυρησαντες του Δανιηλ αυτοι και αι γυναικες αυτων και τα τεκνα αυτων ερριφησαν τοις λεουσι και οι λεοντες απεκτειναν αυτους και εθλασαν τα οστα αυτων
26 τοτε Δαρειος εγραψε πασι τοις εθνεσι και χωραις και γλωσσαις τοις οικουσιν εν παση τη γη αυτου λεγων
27 παντες οι ανθρωποι οι οντες εν τη βασιλεια μου εστωσαν προσκυνουντες και λατρευοντες τω θεω του Δανιηλ αυτος γαρ εστι θεος μενων και ζων εις γενεας γενεων εως του αιωνος
28 εγω Δαρειος εσομαι αυτω προσκυνων και δουλευων πασας τας ημερας μου τα γαρ ειδωλα τα χειροποιητα ου δυνανται σωσαι ως ελυτρωσατο ο θεος του Δανιηλ τον Δανιηλ
29 και ο βασιλευς Δαρειος προσετεθη προς το γενος αυτου και Δανιηλ κατεσταθη επι της βασιλειας Δαρειου και Κυρος ο Περσης παρελαβε την βασιλειαν αυτου

Kapitel 7

1 ετους πρωτου βασιλευοντος Βαλτασαρ χωρας Βαβυλωνιας Δανιηλ οραμα ειδε παρα κεφαλην επι της κοιτης αυτου τοτε Δανιηλ το οραμα ο ειδεν εγραψεν εις κεφαλαια λογων
2 επι της κοιτης μου εθεωρουν καθ υπνους νυκτος και ιδου τεσσαρες ανεμοι του ουρανου ενεπεσον εις την θαλασσαν την μεγαλην
3 και τεσσαρα θηρια ανεβαινον εκ της θαλασσης διαφεροντα εν παρα το εν
4 το πρωτον ωσει λεαινα εχουσα πτερα ωσει αετου εθεωρουν εως οτου ετιλη τα πτερα αυτης και ηρθη απο της γης και επι ποδων ανθρωπινων εσταθη και ανθρωπινη καρδια εδοθη αυτη
5 και ιδου μετ αυτην αλλο θηριον ομοιωσιν εχον αρκου και επι του ενος πλευρου εσταθη και τρια πλευρα ην εν τω στοματι αυτης και ουτως ειπεν αναστα καταφαγε σαρκας πολλας
6 και μετα ταυτα εθεωρουν θηριον αλλο ωσει παρδαλιν και πτερα τεσσαρα επετεινον επανω αυτου και τεσσαρες κεφαλαι τω θηριω και γλωσσα εδοθη αυτω
7 μετα δε ταυτα εθεωρουν εν οραματι της νυκτος θηριον τεταρτον φοβερον και ο φοβος αυτου υπερφερων ισχυι εχον οδοντας σιδηρους μεγαλους εσθιον και κοπανιζον κυκλω τοις ποσι καταπατουν διαφορως χρωμενον παρα παντα τα προ αυτου θηρια ειχε δε κερατα δεκα
8 και βουλαι πολλαι εν τοις κερασιν αυτου και ιδου αλλο εν κερας ανεφυη ανα μεσον αυτων μικρον εν τοις κερασιν αυτου και τρια των κερατων των πρωτων εξηρανθησαν δι αυτου και ιδου οφθαλμοι ωσπερ οφθαλμοι ανθρωπινοι εν τω κερατι τουτω και στομα λαλουν μεγαλα και εποιει πολεμον προς τους αγιους
9 εθεωρουν εως οτε θρονοι ετεθησαν και παλαιος ημερων εκαθητο εχων περιβολην ωσει χιονα και το τριχωμα της κεφαλης αυτου ωσει εριον λευκον καθαρον ο θρονος ωσει φλοξ πυρος
10 και εξεπορευετο κατα προσωπον αυτου ποταμος πυρος χιλιαι χιλιαδες εθεραπευον αυτον και μυριαι μυριαδες παρειστηκεισαν αυτω και κριτηριον εκαθισε και βιβλοι ηνεωχθησαν
11 εθεωρουν τοτε την φωνην των λογων των μεγαλων ων το κερας ελαλει και απετυμπανισθη το θηριον και απωλετο το σωμα αυτου και εδοθη εις καυσιν πυρος
12 και τους κυκλω αυτου απεστησε της εξουσιας αυτων και χρονος ζωης εδοθη αυτοις εως χρονου και καιρου
13 εθεωρουν εν οραματι της νυκτος και ιδου επι των νεφελων του ουρανου ως υιος ανθρωπου ηρχετο και ως παλαιος ημερων παρην και οι παρεστηκοτες παρησαν αυτω
14 και εδοθη αυτω εξουσια και παντα τα εθνη της γης κατα γενη και πασα δοξα αυτω λατρευουσα και η εξουσια αυτου εξουσια αιωνιος ητις ου μη αρθη και η βασιλεια αυτου ητις ου μη φθαρη
15 και ακηδιασας εγω Δανιηλ εν τουτοις εν τω οραματι της νυκτος
16 προσηλθον προς ενα των εστωτων και την ακριβειαν εζητουν παρ αυτου υπερ παντων τουτων αποκριθεις δε λεγει μοι και την κρισιν των λογων εδηλωσε μοι
17 ταυτα τα θηρια τα μεγαλα εισι τεσσαρες βασιλειαι αι απολουνται απο της γης
18 και παραληψονται την βασιλειαν αγιοι υψιστου και καθεξουσι την βασιλειαν εως του αιωνος και εως του αιωνος των αιωνων
19 τοτε ηθελον εξακριβασασθαι περι του θηριου του τεταρτου του διαφθειροντος παντα και υπερφοβου και ιδου οι οδοντες αυτου σιδηροι και οι ονυχες αυτου χαλκοι κατεσθιοντες παντας κυκλοθεν και καταπατουντες τοις ποσι
20 και περι των δεκα κερατων αυτου των επι της κεφαλης και του ενος του αλλου του προσφυεντος και εξεπεσαν δι αυτου τρια και το κερας εκεινο ειχεν οφθαλμους και στομα λαλουν μεγαλα και η προσοψις αυτου υπερεφερε τα αλλα
21 και κατενοουν το κερας εκεινο πολεμον συνισταμενον προς τους αγιους και τροπουμενον αυτους
22 εως του ελθειν τον παλαιον ημερων και την κρισιν εδωκε τοις αγιοις του υψιστου και ο καιρος εδοθη και το βασιλειον κατεσχον οι αγιοι
23 και ερρεθη μοι περι του θηριου του τεταρτου οτι βασιλεια τεταρτη εσται επι της γης ητις διοισει παρα πασαν την γην και αναστατωσει αυτην και καταλεανει αυτην
24 και τα δεκα κερατα της βασιλειας δεκα βασιλεις στησονται και ο αλλος βασιλευς μετα τουτους στησεται και αυτος διοισει κακοις υπερ τους πρωτους και τρεις βασιλεις ταπεινωσει
25 και ρηματα εις τον υψιστον λαλησει και τους αγιους του υψιστου κατατριψει και προσδεξεται αλλοιωσαι καιρους και νομον και παραδοθησεται παντα εις τας χειρας αυτου εως καιρου και καιρων και εως ημισους καιρου
26 και η κρισις καθισεται και την εξουσιαν απολουσι και βουλευσονται μιαναι και απολεσαι εως τελους
27 και την βασιλειαν και την εξουσιαν και την μεγαλειοτητα αυτων και την αρχην πασων των υπο τον ουρανον βασιλειων εδωκε λαω αγιω υψιστου βασιλευσαι βασιλειαν αιωνιον και πασαι αι εξουσιαι αυτω υποταγησονται και πειθαρχησουσιν αυτω
28 εως καταστροφης του λογου εγω Δανιηλ σφοδρα εκστασει περιειχομην και η εξις μου διηνεγκεν εμοι και το ρημα εν καρδια μου εστηριξα

Kapitel 8

1 ετους τριτου βασιλευοντος Βαλτασαρ ορασις ην ειδον εγω Δανιηλ μετα το ιδειν με την πρωτην
2 και ειδον εν τω οραματι του ενυπνιου μου εμου οντος εν Σουσοις τη πολει ητις εστιν εν Ελυμαιδι χωρα ετι οντος μου προς τη πυλη Αιλαμ
3 αναβλεψας ειδον κριον ενα μεγαν εστωτα απεναντι της πυλης και ειχε κερατα και το εν υψηλοτερον του ετερου και το υψηλοτερον ανεβαινε
4 μετα δε ταυτα ειδον τον κριον κερατιζοντα προς ανατολας και προς βορραν και προς δυσμας και μεσημβριαν και παντα τα θηρια ουκ εστησαν ενωπιον αυτου και ουκ ην ο ρυομενος εκ των χειρων αυτου και εποιει ως ηθελε και υψωθη
5 και εγω διενοουμην και ιδου τραγος αιγων ηρχετο απο δυσμων επι προσωπου της γης και ουχ ηπτετο της γης και ην του τραγου κερας εν ανα μεσον των οφθαλμων αυτου
6 και ηλθεν επι τον κριον τον τα κερατα εχοντα ον ειδον εστωτα προς τη πυλη και εδραμε προς αυτον εν θυμω οργης
7 και ειδον αυτον προσαγοντα προς τον κριον και εθυμωθη επ αυτον και επαταξε και συνετριψε τα δυο κερατα αυτου και ουκετι ην ισχυς εν τω κριω στηναι κατεναντι του τραγου και εσπαραξεν αυτον επι την γην και συνετριψεν αυτον και ουκ ην ο ρυομενος τον κριον απο του τραγου
8 και ο τραγος των αιγων κατισχυσε σφοδρα και οτε κατισχυσε συνετριβη αυτου το κερας το μεγα και ανεβη ετερα τεσσαρα κερατα κατοπισθεν αυτου εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου
9 και εξ ενος αυτων ανεφυη κερας ισχυρον εν και κατισχυσε και επαταξεν επι μεσημβριαν και επ ανατολας και επι βορραν
10 και υψωθη εως των αστερων του ουρανου και ερραχθη επι την γην απο των αστερων και απο αυτων κατεπατηθη
11 εως ο αρχιστρατηγος ρυσεται την αιχμαλωσιαν και δι αυτον τα ορη τα απ αιωνος ερραχθη και εξηρθη ο τοπος αυτων και θυσια και εθηκεν αυτην εως χαμαι επι την γην και ευωδωθη και εγενηθη και το αγιον ερημωθησεται
12 και εγενηθησαν επι τη θυσια αι αμαρτιαι και ερριφη χαμαι η δικαιοσυνη και εποιησε και ευωδωθη
13 και ηκουον ετερου αγιου λαλουντος και ειπεν ο ετερος τω φελμουνι τω λαλουντι εως τινος το οραμα στησεται και η θυσια η αρθεισα και η αμαρτια ερημωσεως η δοθεισα και τα αγια ερημωθησεται εις καταπατημα
14 και ειπεν αυτω εως εσπερας και πρωι ημεραι δισχιλιαι τριακοσιαι και καθαρισθησεται το αγιον
15 και εγενετο εν τω θεωρειν με εγω Δανιηλ το οραμα εζητουν διανοηθηναι και ιδου εστη κατεναντιον μου ως ορασις ανθρωπου
16 και ηκουσα φωνην ανθρωπου ανα μεσον του Ουλαι και εκαλεσε και ειπεν Γαβριηλ συνετισον εκεινον την ορασιν και αναβοησας ειπεν ο ανθρωπος επι το προσταγμα εκεινο η ορασις
17 και ηλθε και εστη εχομενος μου της στασεως και εν τω ερχεσθαι αυτον εθορυβηθην και επεσα επι προσωπον μου και ειπεν μοι διανοηθητι υιε ανθρωπου ετι γαρ εις ωραν καιρου τουτο το οραμα
18 και λαλουντος αυτου μετ εμου εκοιμηθην επι προσωπον χαμαι και αψαμενος μου ηγειρε με επι του τοπου
19 και ειπε μοι ιδου εγω απαγγελλω σοι α εσται επ εσχατου της οργης τοις υιοις του λαου σου ετι γαρ εις ωρας καιρου συντελειας μενει
20 τον κριον ον ειδες τον εχοντα τα κερατα βασιλευς Μηδων και Περσων εστι
21 και ο τραγος των αιγων βασιλευς των Ελληνων εστι και το κερας το μεγα το ανα μεσον των οφθαλμων αυτου αυτος ο βασιλευς ο πρωτος
22 και τα συντριβεντα και αναβαντα οπισω αυτου τεσσαρα κερατα τεσσαρες βασιλεις του εθνους αυτου αναστησονται ου κατα την ισχυν αυτου
23 και επ εσχατου της βασιλειας αυτων πληρουμενων των αμαρτιων αυτων αναστησεται βασιλευς αναιδης προσωπω διανοουμενος αινιγματα
24 και στερεωθησεται η ισχυς αυτου και ουκ εν τη ισχυι αυτου και θαυμαστως φθερει και ευοδωθησεται και ποιησει και φθερει δυναστας και δημον αγιων
25 και επι τους αγιους το διανοημα αυτου και ευοδωθησεται το ψευδος εν ταις χερσιν αυτου και η καρδια αυτου υψωθησεται και δολω αφανιει πολλους και επι απωλειας ανδρων στησεται και ποιησει συναγωγην χειρος και αποδωσεται
26 το οραμα το εσπερας και πρωι ηυρεθη επ αληθειας και νυν πεφραγμενον το οραμα ετι γαρ εις ημερας πολλας
27 εγω Δανιηλ ασθενησας ημερας πολλας και αναστας επραγματευομην παλιν βασιλικα και εξελυομην επι τω οραματι και ουδεις ην ο διανοουμενος

Kapitel 9

1 ετους πρωτου επι Δαρειου του Ξερξου απο της γενεας της Μηδικης οι εβασιλευσαν επι την βασιλειαν των Χαλδαιων
2 τω πρωτω ετει της βασιλειας αυτου εγω Δανιηλ διενοηθην εν ταις βιβλοις τον αριθμον των ετων οτε εγενετο προσταγμα τη γη επι Ιερεμιαν τον προφητην εγειραι εις αναπληρωσιν ονειδισμου Ιερουσαλημ εβδομηκοντα ετη
3 και εδωκα το προσωπον μου επι κυριον τον θεον ευρειν προσευχην και ελεος εν νηστειαις και σακκω και σποδω
4 και προσηυξαμην προς κυριον τον θεον και εξωμολογησαμην και ειπα ιδου κυριε συ ει ο θεος ο μεγας και ο ισχυρος και ο φοβερος τηρων την διαθηκην και το ελεος τοις αγαπωσι σε και τοις φυλασσουσι τα προσταγματα σου
5 ημαρτομεν ηδικησαμεν ησεβησαμεν και απεστημεν και παρεβημεν τας εντολας σου και τα κριματα σου
6 και ουκ ηκουσαμεν των παιδων σου των προφητων α ελαλησαν επι τω ονοματι σου επι τους βασιλεις ημων και δυναστας ημων και πατερας ημων και παντι εθνει επι της γης
7 σοι κυριε η δικαιοσυνη και ημιν η αισχυνη του προσωπου κατα την ημεραν ταυτην ανθρωποις Ιουδα και καθημενοις εν Ιερουσαλημ και παντι τω λαω Ισραηλ τω εγγιστα και τω απωτερω εν πασαις ταις χωραις εις ας διεσκορπισας αυτους εκει εν τη πλημμελεια η επλημμελησαν εναντιον σου
8 δεσποτα ημιν η αισχυνη του προσωπου και τοις βασιλευσιν ημων και δυνασταις και τοις πατρασιν ημων οτι ημαρτομεν σοι
9 τω κυριω η δικαιοσυνη και το ελεος οτι απεστημεν απο σου
10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης κυριου του θεου ημων κατακολουθησαι τω νομω σου ω εδωκας ενωπιον Μωση και ημων δια των παιδων σου των προφητων
11 και πας Ισραηλ εγκατελιπε τον νομον σου και απεστησαν του μη ακουσαι της φωνης σου και επηλθεν εφ ημας η καταρα και ο ορκος ο γεγραμμενος εν τω νομω Μωση παιδος του θεου οτι ημαρτομεν αυτω
12 και εστησεν ημιν τα προσταγματα αυτου οσα ελαλησεν εφ ημας και επι τους κριτας ημων οσα εκρινας ημιν επαγαγειν εφ ημας κακα μεγαλα οια ουκ εγενηθη υπο τον ουρανον καθοτι εγενηθη εν Ιερουσαλημ
13 κατα τα γεγραμμενα εν διαθηκη Μωση παντα τα κακα επηλθεν ημιν και ουκ εξεζητησαμεν το προσωπον κυριου θεου ημων αποστηναι απο των αμαρτιων ημων και διανοηθηναι την δικαιοσυνην σου κυριε
14 και ηγρυπνησε κυριος ο θεος επι τα κακα και επηγαγεν εφ ημας οτι δικαιος κυριος ο θεος ημων επι παντα οσα αν ποιηση και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου
15 και νυν δεσποτα κυριε ο θεος ημων ο εξαγαγων τον λαον σου εξ Αιγυπτου τω βραχιονι σου τω υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα κατα την ημεραν ταυτην ημαρτομεν ηγνοηκαμεν
16 δεσποτα κατα την δικαιοσυνην σου αποστραφητω ο θυμος σου και η οργη σου απο της πολεως σου Ιερουσαλημ ορους του αγιου σου οτι εν ταις αμαρτιαις ημων και εν ταις αγνοιαις των πατερων ημων Ιερουσαλημ και ο δημος σου κυριε εις ονειδισμον εν πασι τοις περικυκλω ημων
17 και νυν επακουσον δεσποτα της προσευχης του παιδος σου και επι τας δεησεις μου και επιβλεψατω το προσωπον σου επι το ορος το αγιον σου το ερημον ενεκεν των δουλων σου δεσποτα
18 προσχες κυριε το ους σου και επακουσον μου ανοιξον τους οφθαλμους σου και ιδε την ερημωσιν ημων και της πολεως σου εφ ης επεκληθη το ονομα σου επ αυτης ου γαρ επι ταις δικαιοσυναις ημων ημεις δεομεθα εν ταις προσευχαις ημων ενωπιον σου αλλα δια το σον ελεος
19 κυριε συ ιλατευσον κυριε επακουσον και ποιησον και μη χρονισης ενεκα σεαυτου δεσποτα οτι το ονομα σου επεκληθη επι την πολιν σου Σιων και επι τον λαον σου Ισραηλ
20 και εως εγω ελαλουν προσευχομενος και εξομολογουμενος τας αμαρτιας μου και τας αμαρτιας του λαου μου Ισραηλ και δεομενος εν ταις προσευχαις εναντιον κυριου θεου μου και υπερ του ορους του αγιου του θεου ημων
21 και ετι λαλουντος μου εν τη προσευχη μου και ιδου ο ανηρ ον ειδον εν τω υπνω μου την αρχην Γαβριηλ ταχει φερομενος προσηγγισε μοι εν ωρα θυσιας εσπερινης
22 και προσηλθε και ελαλησε μετ εμου και ειπεν Δανιηλ αρτι εξηλθον υποδειξαι σοι διανοιαν
23 εν αρχη της δεησεως σου εξηλθε προσταγμα παρα κυριου και εγω ηλθον υποδειξαι σοι οτι ελεεινος ει και διανοηθητι το προσταγμα
24 εβδομηκοντα εβδομαδες εκριθησαν επι τον λαον σου και επι την πολιν Σιων συντελεσθηναι την αμαρτιαν και τας αδικιας σπανισαι και απαλειψαι τας αδικιας και διανοηθηναι το οραμα και δοθηναι δικαιοσυνην αιωνιον και συντελεσθηναι το οραμα και ευφραναι αγιον αγιων
25 και γνωση και διανοηθηση και ευφρανθηση και ευρησεις προσταγματα αποκριθηναι και οικοδομησεις Ιερουσαλημ πολιν κυριω
26 και μετα επτα και εβδομηκοντα και εξηκοντα δυο αποσταθησεται χρισμα και ουκ εσται και βασιλεια εθνων φθερει την πολιν και το αγιον μετα του χριστου και ηξει η συντελεια αυτου μετ οργης και εως καιρου συντελειας απο πολεμου πολεμηθησεται
27 και δυναστευσει η διαθηκη εις πολλους και παλιν επιστρεψει και ανοικοδομηθησεται εις πλατος και μηκος και κατα συντελειαν καιρων και μετα επτα και εβδομηκοντα καιρους και εξηκοντα δυο ετη εως καιρου συντελειας πολεμου και αφαιρεθησεται η ερημωσις εν τω κατισχυσαι την διαθηκην επι πολλας εβδομαδας και εν τω τελει της εβδομαδος αρθησεται η θυσια και η σπονδη και επι το ιερον βδελυγμα των ερημωσεων εσται εως συντελειας και συντελεια δοθησεται επι την ερημωσιν

Kapitel 10

1 εν τω ενιαυτω τω πρωτω Κυρου του βασιλεως Περσων προσταγμα εδειχθη τω Δανιηλ ος επεκληθη το ονομα Βαλτασαρ και αληθες το οραμα και το προσταγμα και το πληθος το ισχυρον διανοηθησεται το προσταγμα και διενοηθην αυτο εν οραματι
2 εν ταις ημεραις εκειναις εγω Δανιηλ ημην πενθων τρεις εβδομαδας
3 αρτον επιθυμιων ουκ εφαγον και κρεας και οινος ουκ εισηλθεν εις το στομα μου ελαιον ουκ ηλειψαμην εως του συντελεσαι με τας τρεις εβδομαδας των ημερων
4 και εγενετο τη ημερα τη τεταρτη και εικαδι του μηνος του πρωτου και εγω ημην επι του χειλους του ποταμου του μεγαλου ος εστι Τιγρης
5 και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανθρωπος εις ενδεδυμενος βυσσινα και την οσφυν περιεζωσμενος βυσσινω και εκ μεσου αυτου φως
6 και το σωμα αυτου ωσει θαρσις και το προσωπον αυτου ωσει ορασις αστραπης και οι οφθαλμοι αυτου ωσει λαμπαδες πυρος και οι βραχιονες αυτου και οι ποδες ωσει χαλκος εξαστραπτων και φωνη λαλιας αυτου ωσει φωνη θορυβου
7 και ειδον εγω Δανιηλ την ορασιν την μεγαλην ταυτην και οι ανθρωποι οι οντες μετ εμου ουκ ειδοσαν την ορασιν ταυτην και φοβος ισχυρος επεπεσεν επ αυτους και απεδρασαν εν σπουδη
8 και εγω κατελειφθην μονος και ειδον την ορασιν την μεγαλην ταυτην και ουκ εγκατελειφθη εν εμοι ισχυς και ιδου πνευμα επεστραφη επ εμε εις φθοραν και ου κατισχυσα
9 και ουκ ηκουσα την φωνην λαλιας αυτου εγω ημην πεπτωκως επι προσωπον μου επι την γην
10 και ιδου χειρα προσηγαγε μοι και ηγειρε με επι των γονατων επι τα ιχνη των ποδων μου
11 και ειπεν μοι Δανιηλ ανθρωπος ελεεινος ει διανοηθητι τοις προσταγμασιν οις εγω λαλω επι σε και στηθι επι του τοπου σου αρτι γαρ απεσταλην επι σε και εν τω λαλησαι αυτον μετ εμου το προσταγμα τουτο εστην τρεμων
12 και ειπεν προς με μη φοβου Δανιηλ οτι απο της ημερας της πρωτης ης εδωκας το προσωπον σου διανοηθηναι και ταπεινωθηναι εναντιον κυριου του θεου σου εισηκουσθη το ρημα σου και εγω εισηλθον εν τω ρηματι σου
13 και ο στρατηγος βασιλεως Περσων ανθειστηκει εναντιον μου εικοσι και μιαν ημεραν και ιδου Μιχαηλ εις των αρχοντων των πρωτων επηλθε βοηθησαι μοι και αυτον εκει κατελιπον μετα του στρατηγου του βασιλεως Περσων
14 και ειπεν μοι ηλθον υποδειξαι σοι τι υπαντησεται τω λαω σου επ εσχατου των ημερων ετι γαρ ορασις εις ημερας
15 και εν τω αυτον λαλησαι μετ εμου τα προσταγματα ταυτα εδωκα το προσωπον μου επι την γην και εσιωπησα
16 και ιδου ως ομοιωσις χειρος ανθρωπου ηψατο μου των χειλεων και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα τω εστηκοτι απεναντι μου κυριε και ως ορασις απεστραφη επι το πλευρον μου επ εμε και ουκ ην εν εμοι ισχυς
17 και πως δυνησεται ο παις λαλησαι μετα του κυριου αυτου και εγω ησθενησα και ουκ εστιν εν εμοι ισχυς και πνευμα ου κατελειφθη εν εμοι
18 και προσεθηκε και ηψατο μου ως ορασις ανθρωπου και κατισχυσε με
19 και ειπε μοι ανθρωπος ελεεινος ει μη φοβου υγιαινε ανδριζου και ισχυε και εν τω λαλησαι αυτον μετ εμου ισχυσα και ειπα λαλησατω ο κυριος μου οτι ενισχυσε με
20 και ειπεν προς με γινωσκεις τι ηλθον προς σε και νυν επιστρεψω διαμαχεσθαι μετα του στρατηγου βασιλεως των Περσων και εγω εξεπορευομην και ιδου στρατηγος Ελληνων εισεπορευετο
21 και μαλα υποδειξω σοι τα πρωτα εν απογραφη αληθειας και ουθεις ην ο βοηθων μετ εμου υπερ τουτων αλλ η Μιχαηλ ο αγγελος

Kapitel 11

1 και εν τω ενιαυτω τω πρωτω Κυρου του βασιλεως ειπεν μοι ενισχυσαι και ανδριζεσθαι
2 και νυν ηλθον την αληθειαν υποδειξαι σοι ιδου τρεις βασιλεις ανθεστηκασιν εν τη Περσιδι και ο τεταρτος πλουτησει πλουτον μεγαν παρα παντας και εν τω κατισχυσαι αυτον εν τω πλουτω αυτου επαναστησεται παντι βασιλει Ελληνων
3 και στησεται βασιλευς δυνατος και κυριευσει κυριειας πολλης και ποιησει καθως αν βουληται
4 και εν τω αναστηναι αυτον συντριβησεται η βασιλεια αυτου και μερισθησεται εις τους τεσσαρας ανεμους του ουρανου ου κατα την αλκην αυτου ουδε κατα την κυριειαν αυτου ην εδυναστευσε οτι αποσταθησεται η βασιλεια αυτου και ετερους διδαξει ταυτα
5 και ενισχυσει βασιλειαν Αιγυπτου και εις εκ των δυναστων κατισχυσει αυτον και δυναστευσει δυναστεια μεγαλη η δυναστεια αυτου
6 και εις συντελειαν ενιαυτων αξει αυτους και εισελευσεται βασιλευς Αιγυπτου εις την βασιλειαν την βορρα ποιησασθαι συνθηκας και ου μη κατισχυση οτι ο βραχιων αυτου ου στησει ισχυν και ο βραχιων αυτου ναρκησει και των συμπορευομενων μετ αυτου και μενει εις ωρας
7 και αναστησεται φυτον εκ της ριζης αυτου καθ εαυτον και ηξει επι την δυναμιν αυτου εν ισχυι αυτου βασιλευς βορρα και ποιησει ταραχην και κατισχυσει
8 και τους θεους αυτων καταστρεψει μετα των χωνευτων αυτων και τους οχλους αυτων μετα των σκευων των επιθυμηματων αυτων το αργυριον και το χρυσιον εν αιχμαλωσια αποισουσιν εις Αιγυπτον και εσται ετος βασιλει βορρα
9 και εισελευσεται εις βασιλειαν Αιγυπτου ημερας και επιστρεψει επι την γην αυτου
10 και ο υιος αυτου και ερεθισθησεται και συναξει συναγωγην οχλου πολλου και εισελευσεται κατ αυτην κατασυρων παρελευσεται και επιστρεψει και παροξυνθησεται επι πολυ
11 και οργισθησεται βασιλευς Αιγυπτου και πολεμησει μετα βασιλεως βορρα και παραδοθησεται η συναγωγη εις τας χειρας αυτου
12 και ληψεται την συναγωγην και υψωθησεται η καρδια αυτου και ταραξει πολλους και ου μη φοβηθη
13 και επιστρεψει βασιλευς βορρα και συναξει πολεως συναγωγην μειζονα παρα την πρωτην κατα συντελειαν καιρου ενιαυτου και εισελευσεται εις αυτην επ αυτον εν οχλω πολλω και εν χρημασι πολλοις
14 και εν τοις καιροις εκεινοις διανοιαι αναστησονται επι τον βασιλεα Αιγυπτου και ανοικοδομησει τα πεπτωκοτα του εθνους σου και αναστησεται εις το αναστησαι την προφητειαν και προσκοψουσι
15 και επελευσεται βασιλευς βορρα και επιστρεψει τα δορατα αυτου και ληψεται την πολιν την οχυραν και οι βραχιονες βασιλεως Αιγυπτου στησονται μετα των δυναστων αυτου και ουκ εσται αυτω ισχυς εις το αντιστηναι αυτω
16 και ποιησει ο εισπορευομενος επ αυτον κατα το θελημα αυτου και ουκ εσται ο ανθεστηκως εναντιον αυτου και στησεται εν τη χωρα και επιτελεσθησεται παντα εν ταις χερσιν αυτου
17 και δωσει το προσωπον αυτου επελθειν βια παν το εργον αυτου και συνθηκας μετ αυτου ποιησεται και θυγατερα ανθρωπου δωσει αυτω εις το φθειραι αυτην και ου πεισεται και ουκ εσται
18 και δωσει το προσωπον αυτου επι την θαλασσαν και ληψεται πολλους και επιστρεψει οργην ονειδισμου αυτων εν ορκω κατα τον ονειδισμον αυτου
19 επιστρεψει το προσωπον αυτου εις το κατισχυσαι την χωραν αυτου και προσκοψει και πεσειται και ουχ ευρεθησεται
20 και αναστησεται εκ της ριζης αυτου φυτον βασιλειας εις αναστασιν ανηρ τυπτων δοξαν βασιλεως και εν ημεραις εσχαταις συντριβησεται και ουκ εν οργη ουδε εν πολεμω
21 και αναστησεται επι τον τοπον αυτου ευκαταφρονητος και ου δοθησεται επ αυτον δοξα βασιλεως και ηξει εξαπινα κατισχυσει βασιλευς εν κληροδοσια αυτου
22 και τους βραχιονας τους συντριβεντας συντριψει απο προσωπου αυτου
23 και μετα της διαθηκης και δημου συνταγεντος μετ αυτου ποιησει ψευδος και επι εθνος ισχυρον εν ολιγοστω εθνει
24 εξαπινα ερημωσει πολιν και ποιησει οσα ουκ εποιησαν οι πατερες αυτου ουδε οι πατερες των πατερων αυτου προνομην και σκυλα και χρηματα αυτοις δωσει και επι την πολιν την ισχυραν διανοηθησεται και οι λογισμοι αυτου εις ματην
25 και εγερθησεται η ισχυς αυτου και η καρδια αυτου επι τον βασιλεα Αιγυπτου εν οχλω πολλω και ο βασιλευς Αιγυπτου ερεθισθησεται εις πολεμον εν οχλω ισχυρω σφοδρα λιαν και ου στησεται οτι διανοηθησεται επ αυτον διανοια
26 και καταναλωσουσιν αυτον μεριμναι αυτου και αποστρεψουσιν αυτον και παρελευσεται και κατασυριει και πεσουνται τραυματιαι πολλοι
27 και δυο βασιλεις μονοι δειπνησουσιν επι το αυτο και επι μιας τραπεζης φαγονται και ψευδολογησουσι και ουκ ευοδωθησονται ετι γαρ συντελεια εις καιρον
28 και επιστρεψει εις την χωραν αυτου εν χρημασι πολλοις και η καρδια αυτου επι την διαθηκην του αγιου ποιησει και επιστρεψει επι την χωραν αυτου
29 εις καιρον και εισελευσεται εις Αιγυπτον και ουκ εσται ως η πρωτη και η εσχατη
30 και ηξουσι Ρωμαιοι και εξωσουσιν αυτον και εμβριμησονται αυτω και επιστρεψει και οργισθησεται επι την διαθηκην του αγιου και ποιησει και επιστρεψει και διανοηθησεται επ αυτους ανθ ων εγκατελιπον την διαθηκην του αγιου
31 και βραχιονες παρ αυτου στησονται και μιανουσι το αγιον του φοβου και αποστησουσι την θυσιαν και δωσουσι βδελυγμα ερημωσεως
32 και εν αμαρτιαις διαθηκης μιανουσιν εν σκληρω λαω και ο δημος ο γινωσκων ταυτα κατισχυσουσι και ποιησουσι
33 και εννοουμενοι του εθνους συνησουσιν εις πολλους και προσκοψουσι ρομφαια και παλαιωθησονται εν αυτη και εν αιχμαλωσια και εν προνομη ημερων κηλιδωθησονται
34 και οταν συντριβωνται συναξουσιν ισχυν βραχειαν και επισυναχθησονται επ αυτους πολλοι επι πολεως και πολλοι ως εν κληροδοσια
35 και εκ των συνιεντων διανοηθησονται εις το καθαρισαι εαυτους και εις το εκλεγηναι και εις το καθαρισθηναι εως καιρου συντελειας ετι γαρ καιρος εις ωρας
36 και ποιησει κατα το θελημα αυτου ο βασιλευς και παροργισθησεται και υψωθησεται επι παντα θεον και επι τον θεον των θεων εξαλλα λαλησει και ευοδωθησεται εως αν συντελεσθη η οργη εις αυτον γαρ συντελεια γινεται
37 και επι τους θεους των πατερων αυτου ου μη προνοηθη και εν επιθυμια γυναικος ου μη προνοηθη οτι εν παντι υψωθησεται και υποταγησεται αυτω εθνη ισχυρα
38 επι τον τοπον αυτου κινησει και θεον ον ουκ εγνωσαν οι πατερες αυτου τιμησει εν χρυσιω και αργυριω και λιθω πολυτελει και εν επιθυμημασι
39 ποιησει πολεων και εις οχυρωμα ισχυρον ηξει μετα θεου αλλοτριου ου εαν επιγνω πληθυνει δοξαν και κατακυριευσει αυτου επι πολυ και χωραν απομεριει εις δωρεαν
40 και καθ ωραν συντελειας συγκερατισθησεται αυτω ο βασιλευς Αιγυπτου και εποργισθησεται αυτω βασιλευς βορρα εν αρμασι και εν ιπποις πολλοις και εν πλοιοις πολλοις και εισελευσεται εις χωραν Αιγυπτου
41 και επελευσεται εις την χωραν μου
42 και εν χωρα Αιγυπτου ουκ εσται εν αυτη διασωζομενος
43 και κρατησει του τοπου του χρυσιου και του τοπου του αργυριου και πασης της επιθυμιας Αιγυπτου και Λιβυες και Αιθιοπες εσονται εν τω οχλω αυτου
44 και ακοη ταραξει αυτον απο ανατολων και βορρα και εξελευσεται εν θυμω ισχυρω και ρομφαια αφανισαι και αποκτειναι πολλους
45 και στησει αυτου την σκηνην τοτε ανα μεσον των θαλασσων και του ορους της θελησεως του αγιου και ηξει ωρα της συντελειας αυτου και ουκ εσται ο βοηθων αυτω

Kapitel 12

1 και κατα την ωραν εκεινην παρελευσεται Μιχαηλ ο αγγελος ο μεγας ο εστηκως επι τους υιους του λαου σου εκεινη η ημερα θλιψεως οια ουκ εγενηθη αφ ου εγενηθησαν εως της ημερας εκεινης και εν εκεινη τη ημερα υψωθησεται πας ο λαος ος αν ευρεθη εγγεγραμμενος εν τω βιβλιω
2 και πολλοι των καθευδοντων εν τω πλατει της γης αναστησονται οι μεν εις ζωην αιωνιον οι δε εις ονειδισμον οι δε εις διασποραν και αισχυνην αιωνιον
3 και οι συνιεντες φανουσιν ως φωστηρες του ουρανου και οι κατισχυοντες τους λογους μου ωσει τα αστρα του ουρανου εις τον αιωνα του αιωνος
4 και συ Δανιηλ καλυψον τα προσταγματα και σφραγισαι το βιβλιον εως καιρου συντελειας εως αν απομανωσιν οι πολλοι και πλησθη η γη αδικιας
5 και ειδον εγω Δανιηλ και ιδου δυο ετεροι ειστηκεισαν εις ενθεν του ποταμου και εις ενθεν
6 και ειπα τω ενι τω περιβεβλημενω τα βυσσινα τω επανω ποτε ουν συντελεια ων ειρηκας μοι των θαυμαστων και ο καθαρισμος τουτων
7 και ηκουσα του περιβεβλημενου τα βυσσινα ος ην επανω του υδατος του ποταμου εως καιρου συντελειας και υψωσε την δεξιαν και την αριστεραν εις τον ουρανον και ωμοσε τον ζωντα εις τον αιωνα θεον οτι εις καιρον και καιρους και ημισυ καιρου η συντελεια χειρων αφεσεως λαου αγιου και συντελεσθησεται παντα ταυτα
8 και εγω ηκουσα και ου διενοηθην παρ αυτον τον καιρον και ειπα κυριε τις η λυσις του λογου τουτου και τινος αι παραβολαι αυται
9 και ειπεν μοι αποτρεχε Δανιηλ οτι κατακεκαλυμμενα και εσφραγισμενα τα προσταγματα εως αν
10 πειρασθωσι και αγιασθωσι πολλοι και αμαρτωσιν οι αμαρτωλοι και ου μη διανοηθωσι παντες οι αμαρτωλοι και οι διανοουμενοι προσεξουσιν
11 αφ ου αν αποσταθη η θυσια δια παντος και ετοιμασθη δοθηναι το βδελυγμα της ερημωσεως ημερας χιλιας διακοσιας ενενηκοντα
12 μακαριος ο εμμενων και συναξει εις ημερας χιλιας τριακοσιας τριακοντα πεντε
13 και συ βαδισον αναπαυου ετι γαρ εισιν ημεραι και ωραι εις αναπληρωσιν συντελειας και αναπαυση και αναστηση επι την δοξαν σου εις συντελειαν ημερων

Andre bøger